Χριστούγεννα 2006

Τόσες σκέψεις και τόσα συναισθήματα πως άραγε να τα περάσεις σε ένα χαρτί, όταν είσαι ατάλαντος στον γραπτό λόγο? Από που να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις?
Μελαγχολία! Τόσα χρόνια , κάθε που πλησιάζουν οι γιορτές νιώθω σαν να βαραίνει το στήθος μου. Δεν λυπάμαι αλλά δεν μπορώ και να χαρώ. Δεν στέκομαι αρνητικά στο γεγονός αλλά και δεν συμμετέχω ενεργά στον ενθουσιασμό που νιώθω ότι υπάρχει γύρω μου!
Θεατής, ναι μάλλον αυτή είναι η λέξη που περιγράφει την στάση μου!! Σαν την τηλεόραση ένα πράμα . Χαίρεσαι με την χαρά του άλλου. Επιλέγεις και ταυτίζεσαι με τον "ήρωα" σου για να βιώσεις και εσύ λίγη από την "απέραντη ευτυχία" του. "Ευτυχία" που είναι τόσο μεγάλη ποια, που και μόνο η σκέψη της δική σου ( μικρής) σε κάνει να νιώθεις αμήχανα, άσχημα θα μπορούσα να πω , ένοχα , απέναντι σε όλους τους άλλους που "τρελαίνονται" από το μέγεθος του συναισθήματος που νιώθουν(?)!!! Να γιατί χρειάζεται να έχεις πρόχειρο το ....κινητό του ψυχιάτρου-λόγου σου τέτοιες μέρες !! Να φάνε και αυτοί ένα κομμάτι ψωμί, μια ...γαλοπούλα βρε αδερφέ χαχαχαχα!!
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν , σε όλον τον κόσμο . Και πολύ περισσότερο σε αυτούς , που το βάρος της καθημερινότητας , και ο αγώνας για την επιβίωση δεν τους αφήνει πολύ χώρο για ..."απέραντες ευτυχίες" !!