14 March 2007

7 νομα σε ένα δωμα.

Αχ βρε Markos και maradoτι μου κάνετε Αλλά αφού επιμένετε να μάθετε θα σας πω.:))
Γεννήθηκα που λες στην Δυτική Γερμανία ( το δυτική έπρεπε να το τονίζω ως και πριν καμιά δεκαριά χρόνια ) , σε μια εποχή που ο ξενιτεμός και δη στην Γερμανία ( όπως κάποτε στην Αμερική) ήταν στα πάνω του. Η καταγωγή μου βλέπεις ήταν από την Ήπειρο , μια από τις πιο φτωχές περιοχές ( ακόμη και σήμερα) της χώρας μας. Πριν ακόμη συμπληρώσω τα δυο μου χρόνια με έστειλαν στους παππούδες στην Ελλάδα, πρακτική που ήταν συνηθισμένη εκείνα τα χρόνια. Ο νονός των περισσοτέρων παιδιών προερχόταν από τα συγγενικά πρόσωπα και έτσι ο παππούς ανέλαβε να γίνει και "πνευματικός μου πατέρας".
Τα χρόνια πέρασαν γρήγορα ( όπως γρήγορα περνούν όλα τα χρόνια της ξεγνοιασιάς) και η εφηβεία δεν άργησε να μου χτυπήσει την πόρτα. "Κυνηγός" από τα γεννοφάσκια μου ( κάτι σαν τον κυνηγό της χαμένης κιβωτού ένα πράμα) δεν άργησα και εγώ να "τυφλωθώ" από το φιλί της γυναίκας "αράχνης" ( έτσι έλεγα την Στέλλα , ένα αγοροκόριτσο που κάναμε μαζί ορειβασία ) και μαζί της να ζήσω τον πρώτο μου μεγάλο έρωτα που έμελλε να με σημαδέψει ( γιατί ρε γμτ ο σημαδεμένος να είναι πάντα ο άντρας , ποτέ μου δεν το κατάλαβα) για τον υπόλοιπο εφηβικό μου βίο.
Ο Στρατός δεν με ζόρισε ιδιαίτερα ( όλο λούφα και παραλλαγή ήμουν) , εμένα δηλαδή γιατί ο στρατός ζορίστηκε ιδιαίτερα για να με κάνει ζάφτι ( 34 μήνες έκανα ο έρμος, με ψόφησαν στην φυλακή ) και είμαι τυχερός που κουράστηκαν και με έστειλαν στο σπίτι μου. Από τότε ούτε που με ξανακάλεσαν και το φέρνω βαρέως για να πω την αμαρτία μου .
Η συνέχεια γνωστή, γάμος , παιδιά, δουλειά , πολύ δουλειά, ξανά πολύ δουλειά κλπ.
Και αυτά τα χρόνια περνάνε γρήγορα τα διαολεμένα , τα χρόνια της δουλειάς λέω , και δεν σου δίνουν και πολλές ευκαιρίες να αφουγκραστείς τον εαυτό σου . Χάνεται η ζωή μέσα από τα χέρια σου και δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να την κρατήσεις. Θυμάμαι κάποτες που πήγα και είδα μια ταινία για τον Γκάντι , εκείνο τον χτικιάρη καραφλό με το μόνιμο χαμόγελο στα χείλη και εκνευρίστηκα. Γιατί λέω αυτός να βρίσκεται σε νιρβάνα παρά τα προβλήματα και όχι εγώ ?? Ποιο είναι το μυστικό τέλος πάντων ρε παιδί μου για να βρεις την γαλήνη και την ευτυχία να ξυπνάς με ένα χαμόγελο? Άρχισα που λες τον διαλογισμό και την βαριά φιλοσοφία , ξέρεις εκείνη του Ελληνικού καφενείου, και ανακάλυπτα πράγματα που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα σκεφτεί. Αφού κάποια στιγμή άρχισα να την βλέπω στοχαστής και έτσι .Ναι σε λέω!! Ρε μπας και να γίνω κάνας συγγραφέας έλεγα κάνας ποιητής και άλλα τέτοια κουλά περνούσαν από το σαλεμένο μου -από την πολύ εμβάθυνση- μυαλό αλλά ξέρεις κάτι, ευτυχώς για τον κόσμο που ο κύκλος των χαμένων ποιητών έκλεισε με ....σένα :)))
Αφιερωμένο.

Το κομβόι με τις 7 ταινίες και τους 7 σωματοφύλακες συνεχίζεται με τους:

Ο Σκύλος της Βάλια Κάλντα
Κ ο ρ μ ο ρ ά ν ο ς
coolplatanos
confused
Oistros
atheofobos
ο δείμος του πολίτη

ΥΓ Βάζω εδώ ( για όποιον ενδιαφέρεται ) και ένα πολύ ενδιαφέρον μπλογκ με θέμα τον κινηματογράφο!
Πληρέστατο!!!

12 comments:

Markos said...

:)
Εσύ καπετάνιε κι αν εντυπωσιάζεις!!!!
Και οι 7 ταινίες και το 5 + από το προηγούμενο παιχνίδι !!!

Την Καλησπέρα μου

coolplatanos said...

Ελήφθη, όβερ, θα μπει στο Ειδήσεις-Σχόλια

ο δείμος του πολίτη said...

Αδελφέ, καλά έκανες και μου το είπες, γιατί δεν είχα διαβάσει αυτό το post. Μέσα λοιπόν αν κι έχω κι άλλη ίδια πρόταση. Δε μου λες, 7+7=7 (μου θυμίζει Μητσοτάκη (0+0=4%) ή =14;

Kapetanios said...

Μάρκο το +5 είναι +3 ;)
Αν κρεμούσαν αυτούς που εντυπωσιάζουν εγώ ή θα την γλίτωνα ή τσάμπα θα πήγαινα χαχαχαχα

coolplatanos .. ΟΚ


Δείμο... θα μου γκαντεμιάσεις το μπλογκ με τον ακατονόμαστο !!!!
Που τον θυμήθηκες ρε θερίο? :)))

Alkyoni said...

Καπετάνιε μ να η κοινή μας καταγωγή!!!!
Είστε απολύτως σίγουρος δεν είμαστε συγγενείς;!!!
:)
Ωραία η επιλογή ταινιών..
Καλημέρα σημαδεμένε καπετάνιε μ...
(κάτι σαν πειρατής φαντάζεται στα μάτια μου τώρα)

Anonymous said...

Αν μη τι άλλο η πιο πρωτότυπη παρουσίαση που έχω διαβάσει αυτές τις ημέρες! Τέλεια (και οι επιλογές επίσης).

Ευχαριστώ για την πρόσκληση :))

Anonymous said...

1972 H γέννηση.
Μεγάλωσα - τρόπος του λέγειν- με "κουρδιστό πορτοκάλι", Γκιλμάζ Γκιουνέι (ο δρόμος κλπ), Sweet Movie και ... τα μυαλά στα κάγκελα με ολίγη από εφηβική ΚΝΕ... ύστερα ήρθε ο γάμος και η μετωπική με το Χόλυγουντ...
Τώρα πια παγαπημένες μου ταινίες είναι αυτές που βάζει το STAR κατά τις 2 τα ξημερώματα και το Telemarketing, δεν ψηφίζω ποτέ και τσακώνομαι για πολιτικά κατά προτίμηση με Συνασπιστές - όπως συμβαίνει μεταξύ πολλών ερωτευμένων ζευγαριών :))

αερικο said...

Καπετανιε
Μη λες "..Ρε μπας και να γίνω κάνας συγγραφέας έλεγα κάνας ποιητής.." γιατι μεχρι να πεις "αλευρι" εχω κλεισει συμφωνια να εκδωσω την ποιητικη σου συλλογη (..με μιζα φυσικα % επι των πωλησεων..τσσςς!) :-))

ο δείμος του πολίτη said...

Ιστορικός, ρε φίλε. Ξέρεις πόσους μλκ θυμάμαι; Άσε που τότε ήμουν μόλις μαθητής. Αύριο πάντως θα το ανεβάσω το post. Το έχω ήδη γράψει.

Kapetanios said...

Alkyoni ... εμ , δεν προλάβαινες γιατί έφευγες... είπες ;))

confused ... δεν σας πρόλαβα , αλλά το ζητούμενο εξετελέσθη :))

kormoranos said... "και τσακώνομαι για πολιτικά κατά προτίμηση με Συνασπιστές - όπως συμβαίνει μεταξύ πολλών ερωτευμένων ζευγαριών :))"
Ώπα!! .. εδώ είμαστε χαχαχα

αερικό ... όλα για σένα κούκλα μου :))


Δείμο ρε τεκνό, στην εποχή του "Μεγάλου" ήσουν μαθητής?? :))
Εγώ πάλι έχω ένα τσιπ στον εγκέφαλο που τους πολύ μλκς τους κάνει delete αυτόματα :)))

Μια μεγάλη Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α σε όλους σας.

oistros said...

Άργησα αλλά τα κατάφερα.
Ευχαριστώ σε Καπετάνιε για την πρόσκληση :)

Kapetanios said...

oistros... να είσαι καλά καλή μου . Στο χρωστούσα !:)))