Παρένθετες μητέρες.
Προχθές έπιασε το αυτί μου ( γυρισμένος με την πλάτη στην τηλεόραση ως συνήθως) μια είδηση ειπωμένη με στόμφο :
" Μητέρα έφερε στον κόσμο τα παιδιά ( δίδυμα) της κόρης(!!!!) της μπλα μπλα και έτσι το " το παιδί του παιδιού μου είναι 2 φορές παιδί μου"(!!!!) είπε η ανόητη πνευματικά , ακοινώνητη κοινωνικά, απάνθρωπη ανθρωπιστικά "μητέρα" των παιδιών της "κόρης" της.
Χαρά μεγάλη η κόρη της μάνας των παιδιών της που είδε τελικά να εκπληρώνονται οι στόχοι της και να καταφέρνει έστω και από σπόντα να φανεί αντάξια του ( μόνου κατά πως φαίνεται) ρόλου που αναγνωρίζει για την "μητέρα" της και τον εαυτόν της , αυτόν της μηχανής αναπαραγωγής και διαιώνισης του ανθρώπινου, ότι να ναι και όπως να ναι ,είδους.
Βέβαια ο νόμος . 3089/2002PDF ("Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή") τον οποίο υποδέχθηκαν με χαρά σχεδόν όλα τα κόμματα της τότε βουλής ( εκτός του ΚΚΕ που δήλωσε παρών) γιατί έδινε ένα νομικό πλαίσιο αρεστό και λογικό στο θέμα της "παρένθετης μητέρας", είναι σαφής και καλύπτει πλήρως την πράξη τους .
Χέστηκα και συγνώμη δηλαδή .
"Ο κακός"
13 comments:
Τι να πω βρε καπετάνιε μου! Γυναίκα είμαι αλλά θα προτιμούσα να υιοθετήσω παιδί παρά να καταφύγω στην παρένθετη μητρότητα. Για δύο βασικούς κατά τη γνώμη μου λόγους:
1ον. διότι έχω την εντύπωση ότι η παρένθετη μητέρα θα αποχωριστεί δυσκολότερα το παιδί, ακόμα και αν έχει γονίδια άλλων, δεδομένου του "δεσμού" που θα έχει μαζί του εννέα ολόκληρους μήνες! Ετσι, λοιπόν, ακόμα κι αν την δεσμεύσεις με συμβόλαιο, καταλήγεις να πάρεις το παιδί από τη μάνα που το γέννησε. Πληγή!
2ον. Υπάρχουν τόσα μόνα παιδάκια στον κόσμο! Αν δε μπορεί να κάνει δικά της μια γυναίκα, γιατί να μην υιοθετήσει όσα μπορεί να θρέψει και να αναθρέψει αξιοπρεπώς με τα όλα τους (ρούχα, σχολεία, φροντιστήρια κλπ., κλπ., κλπ.! Άλλωστε είναι πολύ εύκολο να αγαπήσεις ένα παιδί ακόμα κι αν δεν είναι δικό σου!
Διευκρίνιση: Δεν κατηγορώ κανέναν λκαι καμία που θα θελήσει να κάνει ένα παιδί με παρένθετη μητέρα! Απλώς ήθελα να τονίσω και τις κοινωνικές προεκτάσεις του θέματος! Κι αυτό γιατί η μητρότητα - παρένθετη ή όχι - είναι πολύ σημαντικό συναισθημα και δεν μπορεί να στερηθεί από καμία γυναίκα που το επιθυμεί!
Το θέμα που αγγίζεις είναι πολύ ενδιαφέρον!
Καλημέρες πολλές...
Καπετάνιε μου θα διαφωνήσω πλήρως μαζί σου.
Ενα παιδί είναι αποτέλεσμα της συννένωσης ενός σπερματοζωρίου με ένα ωάριο.
Η μητρα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μυώδες όργανο ικανό να διαταθεί εξαιρετικά για να χωρέσει το παιδί,τον πλακούντα και το ενάμνιο.
Αύριο πιθανώς θα είναι εφικτή η κατασκευή ένος τέτοιου μηχανήματος που να μπορεί να αντικαταστήσει την μήτρα και να έχεις μία κύηση σε αυτό.
Η παρένθετη λοιπόν μητέρα ίδίως αν είναι και συγγενής με την εξ αίματος μητέρα η τον πατέρα θεωρώ ότι είναι μια εξαιρετική λύση για όλες αυτές τις γυναίκες που για διάφορους λόγους δεν έχουν μήτρα.
Βεβαίως και θα αποκτήσει δεσμό η παρένθετη μητέρα με ένα παιδί που κυοφορεί 9 μήνες αλλά όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση θα τον αποκτούσε έτσι και αλλιώς ως γιαγιά.
Μην παραβλέπεις δε ότι η παρένθετη μητέρα ιδίως εάν είναι μεγάλης ηλικίας αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν γυναίκες με κύηση σε μεγάλη ηλικία.
Αυτό σημαίνει ότι διακινδυνεύει για να φέρει στην ζωή το παιδί κάποιου τόσο αγαπητού της προσώπου που παραβλέπει τους κινδύνους που πιθανόν να αντιμετωπίσει.
Γι΄αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στην συγκεκριμένη γυναίκα για την πράξη της.
vampiria , αφήνω ασχολίαστο το σχόλιο σου γιατί εκφράζει πάνω κάτω και την δική μου άποψη.
Καλημέρα σου :))
Αθεόφοβε , καλημέρα! Χαίρομαι που διαφωνείς πλήρως μαζί μου.:)
Πάμε, λες :
"Ένα παιδί είναι αποτέλεσμα της συννένωσης ενός σπερματοζωρίου με ένα ωάριο."
Δεν θα διαφωνήσω σε ότι έχει να κάνει με την σύλληψη. Από εκεί και πέρα το παιδί που θα γεννηθεί, όντας 9 ολόκληρους μήνες στην μήτρα της βιολογικής[1] μητέρας του διαμορφώνει χαρακτήρα και επηρεάζεται ΚΑΙ απ αυτόν που το κυοφορεί. Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται οι επιστήμονες. Άρα το ερώτημα παραμένει! Πιουνού είναι το παιδί?? Υπάρχει σαφής απάντηση πέραν της νομοθετικής ρύθμισης που εάν την διαβάσεις θα δεις ολοκάθαρα την αδυναμία του νομοθέτη να εξηγήσει σαφέστατα τους ρόλους που διαμορφώνονται στα νέα δεδομένα?
Λες: "Αύριο πιθανώς θα είναι εφικτή η κατασκευή ένος τέτοιου μηχανήματος που να μπορεί να αντικαταστήσει την μήτρα και να έχεις μία κύηση σε αυτό."
Καμιά αντίρρηση στο αναπόφευκτο.
Από εκεί και πέρα συναινούμε στο να αναγάγουμε τον άνθρωπο σε μηχανή αναπαραγωγής??? Και εάν ναι συναινούμε και με ένα ενδεχόμενα ανάλογο επάγγελμα??
Λες: "εξαιρετική λύση για όλες αυτές τις γυναίκες που για διάφορους λόγους δεν έχουν μήτρα"
Εγώ πάλι θεωρώ ότι εξαιρετική λύση είναι η υιοθέτηση ενός παιδιού εφόσον υπάρχει διακαής πόθος η απόκτηση του. Έτσι και αλλιώς η μάνα και ο πατέρας είναι εκφράσεις που ξεπερνούν σε σημασία την περιορισμένη κυριολεκτική έννοια του βιολογικού δεσμού.
Λες: "θα αποκτήσει δεσμό η παρένθετη μητέρα με ένα παιδί που κυοφορεί 9 μήνες αλλά όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση θα τον αποκτούσε έτσι και αλλιώς ως γιαγιά"
Γενικεύουμε επικίνδυνα.
Δεν είναι το ίδιο πράγμα η γιαγιά και η μητέρα. Για τους μητρικούς δεσμούς μιλάμε.
Αλλά και έτσι ξεχνούμε ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ θέμα που έχει να κάνει με την σχέση του παιδιού πλέον με την "βιολογική" ή την "φυσική" μητέρα του. Μήπως το παραγαμάμε με τους πόθους μας, λέω τώρα??
Λες: "αξίζουν συγχαρητήρια στην συγκεκριμένη γυναίκα για την πράξη της"
Καταρχήν αξίζουν δυο σφαλιάρες στην συγκεκριμένη γυναίκα που κατάφερε εν πρώτοις να δώσει τέτοια αγωγή στην "πραγματική" της κόρη. Μια αγωγή που αδιαφορεί για τα πάντα στο όνομα μιας ικανοποίησης μιας φυσικής της ροπής. Και μιλώ για την φυσική τάση μιας γυναίκας να τεκνοποιήσει.
Από εκεί και πέρα ήταν εύκολο για τον ίδιο άνθρωπο ( την "γιαγιά" )να συνεχίσει την διαπαιδαγώγηση και στα "εγγόνια" της αδιαφορώντας ΠΛΗΡΩΣ για την ψυχολογική τους κατάσταση.
Όποιος γονέας έχει βρεθεί στην θέση να αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να εξηγήσει στα παιδιά το πως και το γιατί κάποιων πραγμάτων με καταλαβαίνει απόλυτα και γνωρίζει ΑΚΡΙΒΩΣ τους κινδύνους που εγκυμονούν οι όποιες απαντήσεις μας.
Δεν με ενδιαφέρει εάν κάποιος γονέας στέκεται αδιάφορος στους κινδύνους που αντιμετωπίζει ,η αδιαφορία στους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με βγάζει απ τα ρούχα μου.
Θα ξαναεπαναλάβω εδώ κάτι που έγραψα σε προηγούμενο μου ποστ.
Ψιλοταιριάζει και σε αυτήν την περίπτωση.
"Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθορίζουν ( πρέπει να καθορίζουν) την στάση μας απέναντι στα παιδιά μας. Ένας απ αυτούς είναι και η άποψη μας.
Χρέος μας είναι να ζυγίζουμε τις συνέπειες που μπορεί να έχουν τα παιδιά μας εφαρμόζοντας ( χωρίς να ρωτηθούν) την άποψη μας, (την οποία εμείς μπορεί να έχουμε όλα τα φόντα να την υποστηρίξουμε) σκεπτόμενοι πάντα ότι δεν είναι προέκταση του εαυτού μας και είναι πολύ πιθανό να έχουν τελείως διαφορετικό τρόπο σκέψης."
Για τον "πατέρα" τι να πει κανείς!!
Απορώ, χάιδεψε , αφουγκράστηκε , φίλησε ποτέ του την κοιλιά της "μάνας" του παιδιού του για να έρθει έτσι νοερά σε επαφή με το παιδί του??
Κράτησε το χέρι, χάιδεψε το κεφάλι την ώρα του πόνου , ξενύχτησε δίπλα στην γυναίκα που έτρεφε και μεγάλωνε το παιδί του ???
Εάν όχι είναι απλώς ένας μαλάκας
εάν ναι είναι δύο και τρεις φορές μαλάκας.
[1] "Βιολογική μητέρα" ονομάζεται σε κάποιες απ τις εκθέσεις που έχουν κατατεθεί γι αυτό το θέμα.
Λέω να συμφωνήσω σήμερα απολύτως μαζί σου.
Τελικά τι γονείς;
Δυο που παραχωρούν σπέρμα και ωάριο;
(φαντάζεται κανείς πόσοι "πατεράδες" και πόσες "μανάδες" έχουν καταθέσει τις ... "αποταμιεύσεις" τους στις τράπεζες αίματος;
Πώς το λεγόμενο γυναικείο κίνημα, μετά βδελυγμίας απορρίπτει το ρόλο του σκεύους ηδονής, και με χαρά αποδέχεται το ρόλο του σκεύους αναπαραγωγής και μάλιστα επί ενοικίω!!!
Πέρα από όλα αυτά όμως νομίζω ότι καλά θα κάνουμε όλοι μας να σταθούμε στο ερώτημα "γιατί όλα αυτά;" και να προσπαθήσουμε να δώσουμε νηφάλιες απαντήσεις.
Κέρδος θα έχουμε όλοι.
Την Καλησπέρα μου
Οι δυνατότητες της επιστήμης καθε μέρα προχωρούν και τίποτα δεν γυρνάει πίσω.
Μόλις πρίν 25 χρόνια ή εξωσωματική γονιμοποίηση ήταν κάτι το αδιανόητο.
Η παρένθετη μητέρα μπορεί ακόμα να ξενίζει αλλά αύριο θα είναι μια ρουτίνα.
Αλλά ας δούμε τις αντιρρήσεις σου.
1-...διαμορφώνει χαρακτήρα και επηρεάζεται ΚΑΙ απ αυτόν που το κυοφορεί
Το παιδί γεννιέται tabula rasa δηλαδή ότι αποκτά το αποκτά μετα την γέννηση του και δεν αποκτά κανένα χαρακτήρα στη κοιλιά της μάνας του.
Το μόνο που μπορεί να πάρει από την μάνα του είναι ώρισμένα αντισώματα για την αρχή της ζωής του.
2- ο άνθρωπος,όπως και όλα τα είδη είναι μια μηχανή αναπαραγωγής από την ίδια την φύση είτε σου αρέσει έιτε όχι.
3- ..θεωρώ ότι εξαιρετική λύση είναι η υιοθέτηση ενός παιδιού εφόσον υπάρχει διακαής πόθος η απόκτηση του.
Σεβαστή άποψη άλλά όχι από όλους.
Δεν είμαι κατά της υιοθεσίας όταν δεν θα έχει κανείς άλλη δυνατότητα τεκνοποιίας και δεν μπορεί να έχει μια παρένθετη μητέρα.
Ασε που αφού δεν θα έχει χαϊδέψει ο πατέρας την κοιλιά της μητέρας του παιδιού που έχει υιοθετήσει κατ'εσέ θα είναι μαλάκας!
Απλά ρώτησε κάποιο υιοθετημένο παιδί αν θα προτιμούσε ή όχι του να έχει γεννηθεί από παρένθετη μητέρα από το να το να είναι υιοθετημένο.
Αθεόφοβε , ας ξεκινήσω από το τελευταίο.
Μετά από 2 χρόνια σε ορφανοτροφείο κάποια εμπειρία έχω.
Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από το να αντιληφθείς ότι έγινες αντικείμενο συναλλαγής πριν ακόμη γεννηθείς. Ξέρεις, δεν είναι και το σημαντικότερο όλων του να έχεις μια "οικογένεια" ότι να ναι . Απλά το σημειώνω για να το ξέρουν οι αυριανοί υποψήφιοι "γονείς"
Στην παράθεση της δικής μου πρότασης που κάνεις λείπει το "ΤΟΥ"( το παιδί του )
Αυτό τον κατατάσσει στους μαλάκες.
Πατέρας που απλώς πάει να παραλάβει ένα πακέτο που έχει μέσα την παραγγελιά του( το παιδί ΤΟΥ ) το μαλάκας δεν φτάνει για να τον χαρακτηρίσει και λυπάμαι την γυναίκα που θα τον επιλέξει για πατέρα των παιδιών της!! Και το παιδί του επίσης.
Ο άνθρωπος είναι ΚΑΙ μια μηχανή αναπαραγωγής. ¨Όπως είναι και μια μηχανή παραγωγής κοπράνων. Προτιμώ να αντιλαμβάνομαι τον άνθρωπο στην πιο ανθρώπινη του έκδοση. Και όσο η ανθρωπιά εξαλείφεται απ αυτό το διαολεμένο το είδος ταράζομαι και στεναχωριέμαι. ¨Όχι για μένα αλλά γι αυτούς που έρχονται.
Χώρια που εάν δεχτούμε την γυναίκα ως μηχανή αναπαραγωγής που εξυπηρετεί δικές μας επιθυμίες αυτόματα υιοθετούμε εμπορευματοποίηση του συγκεκριμένου χαρακτηριστικού. Και αφού ο πόθος μας είναι ένα αγόρι γιατί να μην μπούμε στον πειρασμό ( μιας και η επιστήμη μπορεί να μας το προσφέρει)να το φτιάξουμε προσαρμόζοντας την παραγγελιά μας.
Και αφού το ξανθό και το ψηλό ή το έξυπνο παιδί είναι κάτι που μας κάνει να χαιρόμαστε γιατί να μην παρέμβουμε στην γονιμοποίηση? Αφού πολύ το θέλουμε ε? Τώρα εάν όλα αυτά που θέλουμε αγγίζουν τα όρια της κλωνοποίησης και ανοίγουν ασκούς του Αιόλου, από τους οποίους οι μόνοι που θα βγουν χαμένοι είναι οι άνθρωποι, δεν πειράζει και πολύ!
Αφού ο πόθος μας είναι αυτός γιατί να μην το ικανοποιήσουμε βρε αδερφέ!
Νομίζω ότι το ερώτημα είναι αυτό που έθεσε ο Μάρκος :και γιατί όλα αυτά?
Το θέμα της εμπορευματοποίησης αναπληρωματικών ή παρένθετων μητέρων είναι κάτι που έτσι κι αλλιώς απασχολεί έντονα πολύ κόσμο ακόμη και σήμερα και τρέχουμε να προλάβουμε μην μας πάρει η μπάλα.
Η ψυχοσύνθεση του παιδιού εξαρτάται απ όλα τα βιώματα του. Και η ζωή ξεκινά από την σύλληψη, με τα βιώματα του να έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο που το κυοφορεί.
Άσχημη ψυχολογική κατάσταση , στρες , φόβος, μελαγχολία κλπ της εγκυμονούσας επηρεάζουν άμεσα την ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού άρα και τον χαρακτήρα του.
Όπως επίσης ακόμη και ασθένειες που φέρει η "μητέρα" μπορούν να μεταδοθούν στο παιδί κατά την διάρκεια της κύησης και άντε να του πεις μετά ότι το κόλλησες απ ... την γιαγιά σου.
Φτάσαμε στο σημείο να αναιρέσουμε όλους αυτούς τους λόγους που επέβαλαν στους δότες γαμετών να μένουν ανώνυμοι και να υιοθετήσουμε την επωνυμία της παρένθετης μητέρας.
Σίγουρα θα χρειαστεί να τοποθετηθούμε διαφορετικά απ ότι μέχρι σήμερα στην νέα "πραγματικότητα" που αλλάζει άρδην τον κοινωνικό ιστό και την άποψη περί συγγένειας και οικογένειας. Το να έχουμε όμως σαν γνώμονα την προσωπική μας και μόνο ικανοποίηση, μας αφαιρεί σημαντικό κομμάτι της ανθρώπινής μας υπόστασης και της προσωπικής μας κουλτούρας .
Το γυναικείο κίνημα Μάρκο έχει σιωπήσει από καιρό σε αυτό το θέμα.
Εδώ δεν έβγαλαν λέξη μέσα στην βουλή στην διεξαγωγή της συζήτησης και εν συνεχεία της ψήφισης του νόμου οι τότε βουλευτίνες οι υπόλοιπες θα μιλήσουν?
Να σκεφτείς ότι για το θέμα της "δανεικής μήτρας" είχα διαβάσει πρώτη φορά το 1994 σε ένα δικό του βιβλίο( "Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή" ) που μου χάρισε ο τότε Αν καθηγητής Μαιευτικής -Γυναικολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γεώργιος Μακέδος .
Θυμάμαι που μονολογούσα και έλεγα, μπα αποκλείεται να γίνουν τέτοια πράγματα. Κι όμως!!
Καλησπέρα.
Καπετάνιε μπορεί να διαφωνώ μαζί σου για την Κοζάνη, αλλά εδώ συμφωνούμε 1000 τα εκατό κι ακόμα παραπάνω! Και δεν είναι βιολογική ανάγκη η τεκνοποιία νομίζω. Αν υπήρχε σαν βιολογική ανάγκη το σώμα θα είχε και τις κατάλληλες απαντήσεις πάντα και δεν θα ξέφευγε κάποιες φορές ακριβώς λόγω της ανθρώπινης μας και όχι της απόλυτα ζωϊκής μας υπόστασης. Είμαστε και ζώα με βιολογική υπόσταση, αλλά και άνθρωποι που έχουμε υπό έλεγχο αυτή μας τη βιολογική υπόσταση οπότε προκύπτουν και οι περιπτώσεις που μία γυναίκα μπορεί να μην μπορεί να γεννήσει. Εκεί όπως λες αντί να δεχθεί αυτή την φυσική παρέκκλιση που είναι απόρροια και της ανθρώπινης μας υπόστασης και να στρέψει σε θετική έκβαση την παρέκκλιση αυτή υιοθετώντας ένα παιδί στρέφεται σε "μηχανικές" για μένα λύσεις τέτοιου τύπου που υποστηρίζει ο Αθεόφοβος στο πλαίσιο μίας ανεξέλεγκτα εξελισσόμενης επιστήμης. Η υποτιθέμενε βιολογική ανάγκη κατ' εμέ είναι καθαρά θέμα ΕΓΩ και το αίμα μου να διαιωνιστεί με όποιο κόστος. Προσωπικά δεν έχω κάνει παιδιά όχι γιατί δεν μπορούσα, αλλά γιατί ακριβώς είχα γίνει αντικείμενο συνδιαλλαγής όπως λες, για άλλους από τους δικούς σου λόγους, και ο καυμός του πατέρα μου ήταν που δεν θα σωθεί "το όνομα". Μετά συγχωρήσεως, χέστηκα για το όνομα. Λυπάμαι που ο πατέρας μου στεναχωριέται και το εισπράττει έτσι και δεν μπορεί να πάει λίγο παραπέρα το μυαλό του, αλλά δεν είμαι διατεθειμένη να συνηγορήσω σε μία τέτοια λογική που γάμησε τη δική μου ζωή. Χαίρομαι όμως και τιμώ τους γονείς μου που παρά την άγνοια τους με έφεραν στη ζωή για να υποστηρίξω ακριβώς ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιτελεί το ρόλο του ακόμα και αν δεν διαιωνίσει "το όνομα", το αίμα του κλπ τέτοια μικρόψυχα. Δόξα τω θεώ ανώνυμα, χωρίς όνομα έχω δώσει την ψυχούλα μου σε πάρα πολλά παιδιά άλλων και τα έχω γαλουχήσει σαν να ήμουν μάννα τους και καλύτερα. Θεωρώ ότι έχω έτσι καλύψει την ανάγκη μου γι' αυτό το ρόλο και δεν θα έμπαινα με τίποτα σε τέτοιες διαδικασίες συνδιαλλαγής και μπερδεμένων ρόλων για να διαιωνίσω το είδος μου. Και τα υπόλοιπα είδη είναι μία χαρά. Και έτσι και αλλιώς αφήνω το στίγμα μου στη ζωή μέσα από αυτά που είπα ή έκανα και αποκτώ την αθανασία που μου αναλογεί και ας μην είναι βιολογική αθανασία... Αυτή την ταπεινή αντίληψη πως ο καθένας από εμάς είναι μεν μία μοναδικότητα, αλλά ταυτόχρονα μία, ούτε καν, κουτσουλιά στο σύμπαν της ύπαρξης αδυνατούν να την κατανοήσουν οι περισσότεροι και θεωρώ ότι διαπράττουν ύβρι στο όνομα ανύπαρκτων αναγκών και απλά ενός ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ ΕΓΩ χωρίς να σκέφτονται οποιεσδήποτε συνέπειες. Ευτυχώς που η ζωή είναι χωνευτήρι και πάλι βρίσκει τρόπους να εξισορροπεί καταστάσεις. Ε! κάπου θα την ισορροπήσει και αυτή... Αντί να λάβουμε υπόψη τα καμπανάκια που μας χτυπά ότι τόχουμε παραχέσει, μετά συγχωρήσεως και πάλι, με τον πολλαπλασιασμό μας εμείς εντούτοις επιμένουμε στο χριστιανικό αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε την γην... Δεν ξέρω, ας κάνουν ότι θέλουν όλοι οι άλλοι προσωπικά το βρίσκω στην απλούστερη περίπτωση πολύ μπέρδεμα ρόλων όλο αυτό. Και θα διαφωνήσω με τον Αθεόφοβο και θα συμφωνήσω μαζί σου ότι το παιδί διαμορφώνεται ήδη από την κύηση και υπάρχουν αρκετές σχετικές μελέτες. Δεν αποκλείω αυτά τα παιδιά να γεννηθούν και να αναπτυχθούν μία χαρά και να έχουν μία άλλη αντίληψη συγγενικών σχέσεων, αλλά δεν ξέρω πόσο μπορεί να έχει διάρκεια αυτό το "πείραμα" που μάλλον είναι και χρυσοφόρο οικονομικά για κάποιους. Τυχαία άραγε εγκαταλείφθηκαν σχέσεις π.χ. ο πατέρας να κάνει παιδιά με την κόρη ή άλλα τέτοιου τύπου μπερδεμένα μέσα στη διάρκεια της ιστορικής πορείας του ανθρώπου; Δεν ξέρω είναι βαρύ θέμα, δεν είναι απλό το τι προεκτάσεις μπορεί να είχε. Σίγουρα δεν είναι μηχανιστικό όπως το θέτει ο Αθεόφοβος. Ο άνθρωπος είναι πολύ πιο πολύπλοκη σύνθεση από μία απλή μηχανή. Το ότι έχουμε κάνει τόσο έκπτωτη τη ζωή μας θεωρώ ότι οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτή την αντίληψη περί μηχανικού ανθρώπου που γεννήθηκε νομίζω από τον Καρτέσιο και μετά... ή τουλάχιστον από τότε επικράτησε πιο έντονα, διότι δεν ξέρω αν υπήρχε σαν σπερματική σκέψη και στην αρχαία ελληνική σκέψη από την οποία λίγο πολύ ξεκίνησαν όλα. Σόρι για το σεντόνι καπετάνιε, αλλά το θέμα σηκώνει πάρα πολύ συζήτηση.
Η αντίληψη περί tabula rasa Αθεόφοβε είναι της εποχής του Τζον Λοκ. Σε παραπέμπω στο βιβλίο που έχω πρόχειρο αυτή τη στιγμή της Φρανσουάζ Ντολτό, Β' τόμος, εκδόσεις Εστία 1985 έξω, 1992 Αθήνα με τίτλο "Σεμινάριο Ψυχανάλυσης Παιδιών"
Εγώ θα συμφωνήσω απόλυτα μόνο με ένα σχόλιο του καπετάνιου (μη μου πάρει και αέρα ακόμα δε φτάσαμε στα μισά του μήνα). Έχουμε φτάσει στο εξωφρενικό σημείο να θεωρούμε αναγκαία την τεκνοποίηση και τη γυνάικα μία απλή μηχανή αναπαραγωγής (και βέβαια σκεύος ηδονής).
Ανακάλυψα τους προβληματισμούς σας μετά από ένα χρόνο αλλά μου αρέσουν.
Πιστεύω πως μεγάλο ρόλο παίζει ο ανθρώπινος εγωισμός, ειδικά ο αντρικός.
Μην ξεχνάμε ότι ο άντρας θέλει άλογο ράτσας, σκύλο ράτσας και γιο να του μοιάζει.
Τώρα τι φταίει το παιδάκι να σέρνει τα κουσούρια του γεννήτορα δεν απασχολεί τον εκκολαπτόμενο μπαμπά.
Αρκεί να λένε οι γυναίκες του περιβάλλοντος " φτου - φτου, ίδιο με το μπαμπά του το άτιμο"
Το απανταχού . . . κόμμα των γυναικών ξέρει καλά να κολακεύει τον αντρικό εγωισμό και να απομακρύνει κάθε αμφιβολία περί πατρότητας.
Δυστυχώς κανένας πριν γίνει γονιός δεν κάνει στον εαυτό του την απλή ερώτηση:
"Είμαι κατάλληλος για γονιός;"
Ίσως γιατί δεν ειναι απλή η απάντηση.
Δεν αποκλείεται όμως να αναρωτιέται αντί για μας η Φύση και να δίνει και την απάντηση!
Μόνο που όταν η απάντηση δεν μας συμφέρει προσπαθούμε να εκβιάσουμε τη Φύση . . .
Φιλικά
Παράλογος
Post a Comment