Σχόλια αντί ποστ με θέμα "Ατομικές και συλλογικές δράσεις"

Βαριέμαι να γράψω και λέω να βάλω κάποιες απόψεις μου απο συνομιλία μου σε ένα ενδιαφέρον θέμα.

"Τα περί «συλλογικής δράσης» δεν ισχύουν στην προκειμένη σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση.
Υπ αριθμόν ένα προϋπόθεση ( και έπονται οι άλλες) για οτιδήποτε συλλογικό είναι ο κοινός παρανομαστής των συμμετεχόντων και η προαποφασισμένη κλιμάκωση της δράσης. Ε, εάν μου βρείτε εσείς έναν ( πέραν του μπλογκινγκ) τότε θα σας συγχαρώ . Αποσπασματική κίνηση ήταν και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπισθεί. Εκτός εάν θέλουμε να αναγάγουμε το ελασσον σε μείζον ( συνήθεια και επιστήμη αιώνων για την Ελληνική φυλή)
Πρώιμη ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ η οποιαδήποτε συζήτηση γύρω απ αυτό το θέμα και μάλιστα στο όνομα ενός ανύπαρκτου “ήρωα” . Εκτός εάν θεωρήσουμε ήρωα οποιονδήποτε αγωνίζεται για την ζωή του. Ε τότε θα απαξιώσουμε τον χαρακτηρισμό ( σαν κάτι ιδιαίτερο) μιας και θα αναφέρεται σε όλους.
Για το “φακελάκι” απ ότι διαβάζω μάλλον δεν έχει ιδέα κανένας σας και απλώς καταθέτετε αυτό που έχετε ακούσει! Λυπάμαι αλλά δεν πρέπει να μεταφέρουμε πληροφορίες άλλων και μάλιστα να εκφέρουμε άποψη με απόλυτη σιγουριά λες και είναι δική μας!!!!
Η δωροδοκία αφορά πρώτιστα τον δωροδοκούντα και ΥΣΤΕΡΑ τον παρανομούντα Ιατρό.
Όπως φυσικά συμβαίνει σε όλες τις άλλες περιπτώσεις . Είναι ποινικό αδίκημα καταλαβαίνετε??
Και εδώ απ ότι διαβάζω δεν υπάρχει η θέληση να δούμε το πρόβλημα κατάματα και περιοριζόμαστε σε 1-2 περιπτώσεις Ιατρών που εκβίασαν(?) τον ασθενή!!
Η δυνατότητα του ( παρόντος) συστήματος υγείας
σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι δεδομένη και περιορισμένη. Αυτό το γνωρίζουν ΑΠΑΝΤΕΣ.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που θέλουμε να κάνουμε την δουλειά μας? (εις βάρος βέβαια κάποιων άλλων συμπολιτών μας που είτε δεν γνωρίζουν πως να δράσουν ή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα).
Πλησιάζουμε ΕΜΕΙΣ( γνωστός, γνωστός γνωστού κλπ) έναν γιατρό του ΙΚΑ που διατηρεί Ιδιωτικό γραφείο ( παράνομα μεν αλλά δεν είναι του παρόντος) και με τον χρηματισμό του είτε με την μέθοδο της επίσκεψης είτε με το φακελάκι “φακελάκι” προσπαθούμε να περάσουμε την σειρά προτεραιότητας που ήδη υπάρχει και από τελευταίοι να πάμε πρώτοι και καλύτεροι.
Το συνηθίζουμε εξάλλου να το κάνουμε ακόμη και στα φανάρια , στις ουρές των τραπεζών , στα λογής λογής εκδοτήρια, ακόμη και τον αδερφό μας να έχουμε μπροστά από εμάς ή δυνατόν να περάσουμε από πάνω του ένα πράμα!!
Το ίδιο κάνουμε λοιπόν όταν περιμένουμε μια εγχείρηση , μια νοσηλεία ( πάμε όταν εφημερεύει ο δικός μας) , μια φαρμακευτική συνταγή( πάμε το βιβλιάριο μας στο γραφείο του δικού μας) , μια αναρρωτική και πάει λέγοντας σε έναν κατάλογο παρανομιών ΜΑΣ που δεν έχει τέλος.
Αντ αυτού εμείς ασχολούμαστε με 2-3 περιπτώσεις με πρωταγωνιστές Ιατρούς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εγκληματούμε εις βάρος συμπολιτών μας κύριοι με την μέθοδο του ριφιφι. Και πεθαίνει ο καημένος που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε όλο αυτό το σύστημα περιμένοντας 2-3 μήνες να κάνει ένα στεφανιογράφημα ή ένα μπαι πας, 2-3 μήνες να κάνει μαγνητική τομογραφία, 2-3 μήνες για αφαίρεση όγκου ή μια χημειοθεραπεία ( για ειδικές ακτινοβολίες ή ιδιαίτερα φάρμακα δεν το συζητώ) και πάει λέγοντας.
Εγώ θα εγκληματούσα σε αντίστοιχη περίπτωση??
ΝΑΙ το έχω κάνει αρκετές φορές ( ήμουν αρκετά «άτυχος» στην ζωή μου) . Και θα συνεχίσω να το κάνω όποτε χρειαστεί. Η αξία της ζωής δικών μου ανθρώπων ( για μένα ) έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία απ την δική σας εδώ που συζητάμε.
Ας πάμε λοιπόν στην πραγματική αιτία του προβλήματος ( δυνατότητες συστήματος υγείας κλπ) και αφήστε κατά μέρος το υπόλοιπα για τα καφενεία. Εκεί συζητήσεις τύπου :ποιος είναι ο καλός ο κακός και ο άσχημος είναι σε ημερήσια διάταξη.
Εκεί επάνω λοιπόν έχει κάποιος προτάσεις να καταθέσει?
Έχει , μόνο που δεν είναι μπλογκερ ή εάν είναι ανήκει ήδη ( ενεργός ή μη) σε ένα μέτωπο συλλογικής δράσης ( κόμμα , σωματείο συνδικάτο κλπ) .
Πιστεύω λοιπόν ότι η επανενεργοποίηση μας σε μέτωπα ( διαμορφωμένα στις σημερινές αντιλήψεις περί δράσης, αντίδρασης και πολιτικού λόγου) συλλογικής δράσης μπορεί να δώσει κάποια απάντηση στο όλο πρόβλημα.
Το μπλογκινγκ , είναι και αυτό ένας τρόπος επικοινωνίας και διάδοσης μιας πληροφορίας. Από εκεί και πέρα για να μετουσιωθεί σε “κέρδος” μια πληροφορία χρειάζεται άλλου είδους κινητοποιήσεις.

Ο καθένας μας επικεντρώνεται εκεί που ο ίδιος θεωρεί σκόπιμο. Και αυτό είναι που μας διαφοροποιεί στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα αλλά και στον τρόπο που αντιδρούμε ή όχι.
Απ εκεί και πέρα εάν γίνεται κουβέντα είναι γενικά καλό. Αυτό προσπαθούμε ο καθένας με τους δικούς του όρους . Κάνε πίσω ο ένας, λίγο παραπέρα ο άλλος, σε προσπάθεια να βρισκόμαστε. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι που λες ( εγώ λέω αλλά δεν βαριέσαι τα ίδια λέμε όλοι μας) αυτό που θα καθορίσει τον κοινό παρανομαστή μια προϋπόθεση δηλαδή της συλλογικής δράσης .
Δύσκολο.
Εάν δεν ήταν, οι ομάδες δράσεις θα ήταν πολυπληθυσμικές. (τα προβλήματα ξέρεις τα γνωρίζουμε αιώνες τώρα.)
Έλα όμως που δεν είναι.
3 και ο κούκος πάντα να τραβούν το κουπί και κάποια στιγμή βαριούνται κι αυτοί.
Το θέμα λοιπόν είναι πως να γίνουμε 4-5-10 ή και παραπάνω.
Και ερχόμαστε στην ΜΕΓΑΛΗ διαφωνία μου ή τον μεγάλο μου “φόβο” εάν θέλεις με όλο αυτό το τελευταίο σκηνικό των μπλογκς.
Προάγουν ή διατυπώνουν πολιτικό λόγο - τρόπους πάλης ή μειώνουν στο ελάχιστο ( έως εξαφανίσεως ) τους ανθρώπους που αγωνίζονται στο πεζοδρόμιο ή στην κοινωνία. Θέλω να πω ότι μήπως ησυχάζουμε συνειδήσεις δίνοντας τους την δυνατότητα να ονομαστούν “επαναστάτες” ή “αγωνιστές” με ένα απλό copy paste!
Πολύ φοβάμαι (είμαι σχεδόν σίγουρος) πως ναι. Αυτό ακριβώς κάνουμε.
Δίνουμε μια διέξοδο εφησυχασμού σε πάρα πολύ κόσμο. Κόσμο που θα μπορούσε να βρεθεί εκεί έξω νιώθοντας ότι το οφείλει στην συνείδηση του .
Ε αυτό όσο περνά από το χέρι μου δεν θα το αφήσω να συμβεί. Αδιάφοροι και αμέτοχοι έως εκνευρισμού είναι η συντριπτική πλειοψηφία που συμμετείχε σε αυτήν την αστεία επίδειξη …. δύναμης να το πω, αντίληψης να το πω , δεν ξέρω ούτε καν πως να το πω.
Πάντως θέλησης να παρέμβουν στα πράγματα όπως θα ήθελες ενδεχομένως εσύ να το πω δεν το λέω.
Μα μας «έδειξε « η τηλεόραση λέει ο άλλος , μας είπανε και στην βουλή!
Ακουστήκαμε!
Ε καλά τώρα άμα θεωρούμε την τηλεόραση και την ερώτηση ενός βουλευτή στην βουλή στα πλαίσια ενός αντιπολιτευτικού λόγου ( ο Αλλάχ να τον κάνει λόγο δηλαδή) κατάκτηση ε τότε απέχουμε οι δυο μας παρασάγγες.
Η τηλεόραση είναι σημαντικό κομμάτι του προβλήματος , σε ότι έχει να κάνει με τον τρόπο που διαχειρίζεται την είδηση και δεν πρέπει να χαίρεστε γι αυτό. Μου θυμίζει τους καημένους ( δεν είναι αλλά τους κάνουν να φαίνονται) που βγαίνουν στα παράθυρα των ειδήσεων ή κάποιων ηλίθιων εκπομπών νομίζοντας ότι προάγουν την ενημέρωση και την πολιτισμική και πολιτική παιδεία του ακροατή. Κούνια που τους κούναγε λέω εγώ ( θα μου επιτρέψεις, έτσι?). Αυτό που φτύνουμε όλοι μας δεν το εξυμνούμε ανάλογα το πώς μας βολεύει «φίλε μου»
ΠΟΤΕ. Είναι λάθος .
Για την ερώτηση στην βουλή δεν σχολιάζω γιατί θα με πιάσουν τα νεύρα μου και θα αρχίσω και εγώ να μαγκίζω με το πληκτρολόγιο.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος την έκανε την ερώτηση? Ο πρώην για χρόνια υπουργός, ρώτησε την Βουλή για τα χάλια της παροχής της δημόσιας υγείας;;
Χα χα ( δις)
Μα να μην κάνουμε τίποτα μπορεί να πει κάποιος?
Να κάνουμε-τε πολλά, όχι τίποτα.! Το τι είναι το θέμα μας και με ποιο τρόπο και στόχο.
Ε, πες εσύ πες ο άλλος κάποια στιγμή θα το βρείτε-βρούμε.
Σίγουρα πάντως όχι να κάνετε έτσι για να κάνετε ….. γιατί είναι μια ΠΟΛΥ άσχημη συνήθεια.
Σταματώ εδώ την πολυλογία μου ( να πάμε και στο σπίτι μας , πολύ “δουλέψαμε” σήμερα )"

Η κουβέντα μας έγινε στο μπλογκ Αμπελοφιλοσοφίες.
Μου την δίνει λίγο ο τύπος αλλά ..... γράφει καλά.