04 August 2007

Γρήγορες απαντήσεις

ΕΡΩΤΗΣΗ : Τι είναι η ευτυχία ;

Ευτυχία είναι να νιώθεις ικανοποιημένος με τον εαυτό σου.
Ευτυχία είναι να βλέπεις τους ανθρώπους σου χαρούμενους.
Ευτυχία είναι να νιώθεις ότι και μετά τον χαμό σου θα συνεχίσεις να δρας προστατευτικά για αυτούς που αγαπάς.
Ευτυχία είναι να μπορείς να ονειρεύεσαι και να προσδοκείς.
Ευτυχία είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι
Ευτυχία είναι να αγαπάς κι ας μην αγαπιέσαι ( το να σε αγαπούν χωρίς ποτέ να μπορέσεις να αγαπήσεις είναι η απόλυτη δυστυχία )
Ευτυχία είναι να μπορείς να αγωνίζεσαι
Ευτυχία είναι να αφουγκράζεσαι την ζωή γύρω σου
Ευτυχία είναι να αποδέχεσαι την ήττα σου (τον θάνατο) αφού πρώτα έχεις κάνει τα πάντα για να την αποφύγεις.
Ευτυχία είναι να ξέρεις ότι γεννήθηκες από τύχη και ότι θα πεθάνεις τυχαία αλλά έζησες συνειδητά.
Ευτυχία είναι να ξέρεις να ζεις
Ευτυχία είναι η ίδια η ζωή και απόδειξη το μέγεθος του πόνου στον χαμό της.
( συγνώμη, αλλά όσο κι αν προσπάθησα στην ζωή μου να βρω μια γρήγορη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, δεν μπόρεσα, μιας και μπορεί να είναι όλα μαζί, μα και μονάχα ένα ή και κανένα από τα παραπάνω
Το σίγουρο είναι ότι εγώ, ζώντας όλα τα παραπάνω, μπορώ να πεθάνω ήσυχος.
Ακόμη και σήμερα
Και αυτό με κάνει ακόμη ευτυχέστερο )


13 comments:

epwnimos said...

Ευτυχία είναι η ψευδαίσθηση πως είσαι ευτυχισμένος.

Kapetanios said...

Μπορεί και αυτό emporas ( και καλώς ήρθες :))
Γιατί όχι!
Αρκεί βεβαίως να μην αντιλαμβάνεσαι – έστω και βαθιά μέσα σου-την ψευδαίσθηση.
Και η τραγικότητα είναι να την αντιληφθείς λίγο πριν το τέλος.
Καλησπέρα σου :)

epwnimos said...

Καλώς σε βρήκα.

Η ορισμός μου είναι αυτοαναφορικός και δεν σημαίνει τίποτα απολύτως.

Όποτε βλέπω κάποιον να προσπαθεί να ορίσει τέτοιες τεράστιες έννοιες σε λίγες γραμμές μπαίνω πάντα στον πειρασμό να δώσω έναν αυτοαναφορικό ορισμό. Το καλύτερο με τις αυτοαναφορές είναι πως ακούγονται εντυπωσιακές και η περαιτέρω ανάλυση δεν καταλήγει πουθενά.

Kapetanios said...

Σίγουρα είναι δύσκολο να εκφράσεις σε λίγες γραμμές το απόσταγμα της ζωής και των αισθημάτων που βίωσες αλλά ο πειρασμός είναι μεγάλος έμπορα .
Και η ανάλυση- σίγουρα - ποθείς να καταλήξει κάπου, μιας και αυτή -η κατάληξη- είναι που θα καθορίσει το μέγεθος της άρνησης και του φόβου του θανάτου σου.
Και όποιος τον θάνατο αντικρίζει θαρραλέα κρύβει μέσα του γνώση και ένα συναίσθημα πληρότητας εξαιτίας της.
Και αυτό ΝΑΙ είναι ευτυχία μιας και η γνώση οδηγεί στην άρνηση της αθανασίας σε αντίθεση με τον πόθο της που σίγουρα μειώνει στο ελάχιστο την χαρά της ίδιας της ζωής.

Orelia said...

δε ξερω να σου πω τι ειναι
πιθανοτερα να μην εχει ορισθει ακομη
ξερω ομως πως βρισκεται κρυμενη στις μικρες στιγμες
( στις μεγαλες, φαλτσαρει..
κατι σαν τις επενδυσεις διχως πραγματικο αντικρισμα..)

Kapetanios said...

Θα συμφωνήσω μαζί σου Orelia μου.
Ευτυχισμένες στιγμές όντως που αθροιστικά σκιαγραφούν το πέρασμα μας και δίνουν το στίγμα μας, το ίχνος μας εάν θέλεις μέσα στον χωροχρόνο της ΖΩΗΣ.
Και ευτυχισμένος αυτός που αντιλαμβάνεται την παρουσία του μέσα της.( σε αντίθεση με αυτόν που αδυνατεί να καταλάβει τον λόγο μα και τον στόχο της ζωής του)

Anonymous said...

Ευτυχία είναι να μπορείς να ζέις και να απολαμάνεις τη κάθε στιγμή, οτι κι αν σου φέρει και σου προσφέρει !!!

Orelia said...

Α για να σου πω..!
το μονο ουσιαστικο που μπορει, επιτρεπεται, δυναται, να ακολουθειται απο το -μου- ειναι το -μαμα- κι ενιοτε εκεινο το τιμητικο -δασκαλα-

ειδες;
εβαλ' η τσιγγανα
το χερι εις την μεση
και κατω δεν αφησε
το -μου- σου να πεσει.. :))

να σου πω..
μηπως ειναι ανησυχητικο που συμφωνουμε;

καλη Κυριακη να εχετε αγαπητε!

ο δείμος του πολίτη said...

Ευτυχία είναι η απουσία πόνου ψυχικού και σωματικού, είναι η πεποίθηση της ελευθερίας -όπως λες- από το θάνατο και τη ζωή που μας περικλείει.

diva said...

Ευτυχία είναι να μη θέλεις να είσαι αλλού κι αλλιώς.
(..κι όλα όσα γράψατε Καπετάνιε]

Kapetanios said...

Γεια σου Χαρά και είθε το όνομα σου να γίνει και το χαρακτηριστικό της ζωής σου. :)


Α για να σου πω Orelia μου!
Εγώ ( σαν κακός από κούνια) δεν αλλάζω τις συνήθειες μου ( να παίρνω ότι νομίζω ότι μου κάνει, χωρίς καν να μπαίνω στον κόπο να το ζητήσω) τώρα στα γεράματα!!
( τώρα βλέπω να διαφωνούμε :))

δείμο , η απουσία του πόνου είναι όντως μια σοβαρή προϋπόθεση!
Πόνος που τείνει να γίνει η ασθένεια της εποχής μας. Είναι απίστευτο το πόσοι άνθρωποι βιώνουν αυτόν τον εφιάλτη φίλε μου.

"Ευτυχία είναι να μη θέλεις να είσαι αλλού κι αλλιώς"... αλλά να μην σκας έτσι και η ρουφιάνα σε πάει μια εδώ και μια εκεί.
Να, σαν να νιώθεις, σαν να ξέρεις ότι όλα καλώς γινομένα είναι, για να λαξέψει η ζωή την μορφή σου.
Και αυτήν την μορφή είναι που πρέπει να αγαπήσεις για να γίνεις ευτυχισμένος Ειρήνη , και αυτήν ( την ειρήνη) με το είναι σου πρέπει να κατακτήσεις. Γιατί κατάκτηση είναι και τέχνη η ζωή μας

aqua said...

Πολλά τα "είναι" Καπετάνιε.
Στιγμές αρκούνε
Σαν
να μπορείς να κοιτας τη θάλασσα
χωρίς να πονάει η ψυχή σου.
Καλό Σου Βράδυ!

Kapetanios said...

Πόσες στιγμές αρκούνε(πραγματικά) aqua ?
Γιατί εάν εγώ δεν μπόραγα να δω το χθες μου στην ολότητα του ευτυχισμένο( κατά πως λέω στην Ειρήνη παραπάνω) δεν θα ησύχαζα.
Και είμαι ήσυχος μέσα μου τώρα.
Καλό μας βράδυ ( αν και λίγο θορυβώδες-με τους κεραυνούς- θα το έλεγα) :)