08 September 2007

Σκέψεις

Δύο είναι οι τρόποι που μπορεί ένα κόμμα να επηρεάσει τα πολιτικοοικονομικά δρώμενα στον τόπο του.
1. Να γίνει κυβέρνηση
2. Να εξασκεί μια σταθερή πίεση στην εκάστοτε εξουσία είτε σε επίπεδο κοινωνικών και συνδικαλιστικών αγώνων είτε σε επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης μέσα στην βουλή με καταψηφίσεις νομοσχεδίων, καταγγελίας νομοθετικών παραβάσεων-παραβιάσεων και άρθρωσης πολιτικού λόγου τέτοιου που να αποκτά σταθερά όλο και μεγαλύτερο έρεισμα στο εκλογικό σώμα.
Η απουσία των παραπάνω προϋποθέσεων καθιστά ένα κόμμα απλό θεατή των γεγονότων και ο ρόλος του περιορίζεται στην επίσημη έκφραση μιας άποψης που αφορά μόνο τον συγκεκριμένο και περιορισμένο αριθμό των ψηφοφόρων του.
Προσωπικά δεν με χαλάει καθόλου αυτή προοπτική καθώς θέλω έτσι κι αλλιώς να ακούγεται και η δική μου γνώμη αδιαφορώντας εάν γίνεται αποδεκτή από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος ή όχι.
Όμως

Λαμβάνοντας υπόψη:
α) Την συνεχιζόμενη, σε βαθμό εξαθλίωσης, οικονομική καταπίεση των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων της χώρας μου
β) Την καταπάτηση ακόμη και αυτών των αδιαπραγμάτευτων ανθρώπινων δικαιωμάτων που έχουν να κάνουν με το ίσο δικαίωμα στην μόρφωση, στην υγεία, στην ελευθερία του λόγου κλπ
γ) Την συνεχιζόμενη αδιαφορία, σε βαθμό εγκληματικής ενέργειας, για την προστασία του περιβάλλοντος και την παντελή έλλειψη σχεδιασμού για την αντιμετώπιση κρίσεων ( όπως φάνηκε και από τα πρόσφατα γεγονότα) που οδηγεί στην απώλεια ( με τόσο τραγικό τρόπο είναι η αλήθεια) της ζωής των συνανθρώπων μου
δ) Την συνεχιζόμενη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής στον ακήρυχτο πόλεμο της ασφάλτου, με τους υπεύθυνους να νίπτουν απλώς τας χείρας τους κάθε φορά που γονείς καλούνται να παραλάβουν τις σωρούς των παιδιών τους από κάποιο πέταλο του Μαλιακού, από κάποια Τέμπη , κάτω από γέφυρες του κατά τα άλλα εθνικού και διεθνή παρακαλώ οδικού δικτύου
ε) Την ανυπαρξία ενός έντιμου πολιτικού και διοικητικού( σε επίπεδο δικαστικής εξουσίας, διαχείρησης δημόσιου πλούτου κλπ) λόγου που δημιουργεί και μεταλαμπαδίζει ένα κλίμα σαπίλας και δυσοσμίας και στην Ελληνική κοινωνία

Για όλα αυτά λοιπόν και για άλλα τόσα μιας και ο κατάλογος των κακώς κείμενων (με την συμμετοχή βεβαίως και του πολίτη όπου πολίτης λογίζεται και ο γράφων) στο χώρο τούτο είναι ατελείωτος, η ψήφο μου στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α δεν είναι μια ψήφο ντεμεκ διαμαρτυρίας ( πάμε να απολιτικοποιήσουμε και την κατ εξοχήν –σε ατομικό επίπεδο- πολιτική ενέργεια!! ) ούτε και μια απλή διάθεση να εκφραστώ κοινοβουλευτικά στην επόμενη βουλή .
Είναι μια ψήφος διεκδίκησης αυτής της πουτάνας της εξουσίας !

Αυτά .

15 comments:

Alkyoni said...

εδώ με βρίσκεις σύμφωνη καπετάνιε μ
Ο Κουράκης στην Α΄Θεσ/κης βάζει υποψήφιος με το Συνασπισμό;
φιλώ σας όλους

Kapetanios said...

Γεια σου ρε πατριωτάκι :))))
Καιρό είχα να σε διαβάσω ( δεν εννοώ στο δικό μου μπλογκ) ρε γμτ και χάρηκα :)
Παρά το ότι αποφεύγω να κάνω διαφήμιση, ναι ο Κουράκης βάζει στην Α' Θεσσαλονίκης μαζί με τον Αντώνη τον Μιχαλάκη που διατηρεί και μπλογκ και είναι και αδυναμία του δείμου
Ελπίζω να περνάς καλά
( άντε και καλές ψαριές χαχαχαχαχα)

ΠανωςΚ said...

Ερωτηση Πρετεντέρη προς Καπετάνιο:
Δηλαδή, με το κλείσιμο του κειμένου σας, αφήνετε ανοιχτό το παραθυράκι μετεκλογικής συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ;

"ο δημοσιορουφιάνος"

Unknown said...

Θα σε χαλάσω λίγο αλλά για να διεκδικήσεις την εξουσία πρέπει να κατεβείς υποψήφιος... :)

Κατά τα άλλα, ναι :)

αερικο said...

Καπιτανο
Αυτο το κειμενο επρεπε να γραφει με κοκκινη γραμματοσειρα! :-))

Kapetanios said...

Πάνω κάτε είσαι επικίνδυνα έξυπνος! :))
Ας αφήσουμε τον Πρετεντέρη στην ασχετοσύνη του και ας ασχοληθούμε με το ερώτημα σου.
Για πολλά χρόνια η απαίτηση της απλής αναλογικής ήταν ένα σταθερό αίτημα του κόσμου της Αριστεράς.
Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η απαίτηση δεν είχε να κάνει ΜΟΝΟ με τις περισσότερες έδρες και την βόλεψη περισσοτέρων ημέτερων στο κοινοβούλιο αλλά είχε να κάνει και με την διάθεση ή απαίτηση αν θες να συμμετέχουν ενεργά στην λήψη των αποφάσεων ( των πολύ σοβαρών τουλάχιστον, που είχαν να κάνουν με τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων).
Και βεβαίως, όπως ο καθένας μας αντιλαμβάνεται, απλή αναλογική σημαίνει αυτόματα και κυβερνήσεις συνεργασίας.
Ευχής έργο θα ήταν η δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας Αριστερών-προοδευτικών και ΜΟΝΟ δυνάμεων αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν, αυτήν την στιγμή τουλάχιστον.
Εφόσον λοιπόν δεν επιθυμούμε την ακυβερνησία ετούτου του τόπου το αίτημα μιας αναλογικότερης αντιπροσώπευσης στην βουλή και η θέση μας κατά του δικομματισμού πρέπει να συνοδεύεται από μια θετική στάση σε συνεργασίες που θα ( εάν) εξασφαλίζουν κατά την γνώμη μας κάποια αδιαπραγμάτευτα αιτήματα μας ( άρθρο 24, 16, όριο ηλικίας συνταξιοδότησης , κατώτατο εισόδημα, μεταναστευτική πολιτική κλπ)
Βέβαια η επίσημη τοποθέτηση του κόμματος μέσα από την "διακήρυξη" του, λέει ξεκάθαρα όχι σε μια συνεργασία του με το ΠΑΣΟΚ λαμβάνοντας υπόψη τα αδιέξοδα που προβλέπει να υπάρχουν από την μια και από την άλλη έχοντας υπόψη την "βαθιά κρίση" που επήλθε στα κόμματα την Αριστεράς που προσπάθησαν να υπηρετήσουν αυτήν την κατεύθυνση.
Βέβαια εγώ προσωπικά ούτε μετανιώνω ούτε και θεωρώ μεμπτό τις συνεργασίες που προέκυψαν στο παρελθόν πιστεύοντας ακράδαντα (ακόμη και σήμερα μετά από τόσα χρόνια) ότι ήταν απαραίτητες και αν μη τι άλλο έδωσαν μια ώθηση στην πολιτική σκέψη και δράση που μέχρις εκείνη την ώρα δεν μπορούσε να την διανοηθεί κανένας!
Τέλος πάντων κύριε δημοσιογράφε μας η ερώτηση αλλά και η απάντηση είναι δύσκολη αλλά εμείς είμαστε για τα δύσκολα. Τα εύκολα τα αφήνουμε σε άλλους( ΚΚΕ κλπ :)))

Kapetanios said...

Darthiir γιατί ρε γμτ?
Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς?
Να όπως καλή ώρα στα μεγάλα δημόσια έργα.
Με απευθείας ανάθεση :))
( και να δεις εγώ μετά τι θα δώσω στην κοινότητα των μπλογκερς. Βασιλιάδες θα σας κάνω , ναι αμέ. Στηρίξτε με εσείς και εγώ μετά θα θα θα θα ότι γουστάρετε :)))


Αερικό , λένε που λένε ότι κάνω προπαγάνδα ( εκτός ότι είμαι και κακός άνθρωπος , που ποτέ μου δεν το αρνήθηκα βεβαίως ίσα ίσα το υπογράφω κιόλας :)) φαντάζεσαι τι είχαν να μου σούρουν έτσι και χρωμάτιζα το γραπτό μου!
Ενώ έτσι κάνω προπαγάνδα χωρίς να με παίρνει χαμπάρι κανένας.......

ΠανωςΚ said...

Καταρχήν καπετάνιε, δεν είμαι δημοσιογράφος και η ερώτηση που έθεσα έχει γίνει εμμονή στον Πρετεντέρη και ίσως όχι τυχαία.
Μια ενδεχόμενη μετεκλογική συνεργασία σε αυτό το χρονικό σημείο θα προκαλόσει πανταχόθεν πυρά κατά του Συριζα, από τα αριστερά και τα δεξια, αλλά κυρίως από τα ΜΜΕ και τους πρετεντεραίους.
Αλλωστε και το προηγούμενο της περιόδου 89-90 δεν μπορώ να καταλάβω σε τι ωφέλησε την Αριστερά γενικότερα. Μόνο διασπάσεις, συκοφαντίες και κακές αναμνήσεις άφησε.
Κοντολογίς, μια κυβέρνηση συνεργασίας, όπου η αριστερά θα κρατάει τα μπόσικα στα πεδία που αναφέρεις (αρθρα 24, 16, εργασιακή-κοινωνική πολιτική κτλ.), μοιάζει γοητευτική πρόκληση, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί η αριστερά να τη διαχειριστεί, πρωτίστως επικοινωνιακά, ενδεχομένως γιατί αφελώς πιστεύω ότι διαθέτει ακόμη μια αγνότητα που απλώς θα την καταστήσει βορά στο λάκκο των λεόντων.

Kapetanios said...

Δουλειά του Πρετεντέρη και του σιναφιού του είναι η δημιουργία εντυπώσεων με ερωτήσεις κλισέ, ως επί το πλείστον προβοκατόρικες στην προσπάθεια του να διασπάσει την συσπείρωση των κομμάτων που δεν γουστάρει ή να εκμαιεύσει απαντήσεις δεσμευτικές για το αύριο. Αύριο που τόσο φοβάται κατ πως φαίνεται!
Και θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι το ζήτημα των κυβερνήσεων συνεργασίας , πέρα από την εύρεση κοινών προγραμματικών δεσμεύσεων( έστω και μετεκλογικά)η "πατάτα που καίει" είναι ο χειρισμός τους επικοινωνιακά.
όμως κάθε αρχή και δύσκολη , όπως δύσκολο ήταν και τότε το εγχείρημα.
Εγχείρημα που κατά την γνώμη μου πέρα από τα προβλήματα που δημιούργησε στην συσπείρωση της Αριστεράς ήταν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ.
Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο και κάτι έπρεπε να γίνει. Όλοι ξέραμε το ρίσκο που έκρυβε μια τέτοια κίνηση αλλά πρέπει να μπορείς να το παίρνεις όταν οι καταστάσεις το επιβάλουν
Και είπαμε, δεν μπορείς να ζητάς απλή αναλογική χωρίς να είσαι έτοιμος να δώσεις λύση στον τρόπο διακυβέρνησης. Και να σου πω και κάτι άλλο. Με απούσα την αριστερά, (η οποία απλώς θα προστατεύει τον εαυτό της,) από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων μόνο κακό μπορεί να προκύψει για την κοινωνία όπως ακριβώς έχει προκύψει μέχρι σήμερα παρά τους συνεχόμενους αγώνες στο συνδικαλιστικό και κοινωνικό κίνημα.
Ασφαλώς και είναι δύσκολο το όλο θέμα αλλά δύσκολη είναι και η κατάσταση του κοσμάκη που πάει από το κακό στο χειρότερο.
Τέλος πάντων δεν είμαι εγώ αυτός που καθορίζει την στάση ενός ολόκληρου χώρου , αλλά κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά για το μέλλον αυτού του τόπου και τι μπορούμε εμείς να προσφέρουμε στην αυριανή ημέρα.
Για μένα , εδώ που φτάσαμε και με την προϋπόθεση ότι κανένα κόμμα δεν θα πάρει την αυτοδυναμία η απάντηση στον δικομματισμό είναι οι κυβερνήσεις συνεργασίας.
Δύσκολο ναι
Ακατόρθωτο όχι.
Μόνο η Αριστερά μπορεί να παίξει τον ρόλο του εγγυητή στις δεσμεύσεις που εκστομίζονται αφειδώς ένθεν και ένθεν.
Μόνο η Αριστερά μπορεί να συγκρατήσει το κύμα «μεταρρυθμίσεων» εις βάρος του εργαζόμενου και του μικρομεσαίου επαγγελματία που βλέπει να οδηγείται χωρίς καμιά αντίσταση σαν πρόβατο στην σφαγή.
Μόνο η Αριστερά μπορεί να βάλει πλάτη στην συνεχιζόμενη απαξίωση της ανθρώπινης υπόστασης και στην δημιουργία ενός κλίματος τρομοκρατίας του πολίτη μέσα από την οποία καταργούνται, χωρίς πολλά πολλά, αναφαίρετα και αδιαπραγμάτευτα ( σε άλλες εποχές) δικαιώματα και ελευθερίες του!
Άντε καλημέρα :))

Anonymous said...

Γερά καπετάνιε μου...και μια μέρα να δούμε μια ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΝΩΜΕΝΗ

Anonymous said...

Καλημερα δεν είπα...Καλημέρα λοιπόν!

Alkyoni said...

καπετάνιε μ ποιά προπαγάνδα;;;
Εμείς;;Τί να πουν οι άλλοι!!!
Τέλειωσαν οι διακοπές -ενημερωτικά αυτό- τέρμα και τα ψαρέματα...εδώ και 2 βδομάδες είμαι Θεσ/κη
στο μπλογκ μου δεν έχω διάθεση να γράψω..
πες στο αερικό όποτε θέλει να τηλεφωνήσει
:*

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Τώρα, επιτρέπεται ένα καραβόσκυλας να αποκαλέσει τον Καπετάνιο, Σύντροφο;

ο δείμος του πολίτη said...

Πάλι καλά δηλαδή που σήμερα δεν έκανες κανένα αντικαπιταλιστικό κήρυγμα (στα φανερά εννοώ, γιατί η ίδια η επιθυμία ενός μεσοαστού να διεκδικήσει την εξουσία δεν είναι παρά μία αστικοδημοκρατική προσπάθεια να καταρρίψει την καπιταλιστική εξουσία που τιτλοφορείται προπαγανδιστικά "δημοκρατία").

Kapetanios said...

μαραντο , καλημέραααα! :))
Η αριστερά θα ενωθεί μπροστά σε έναν κοινό στόχο.
Πάντα έτσι γίνεται.
Προς το παρόν οι εκλογές παραμένουν γι αυτήν ένας τρόπος να μετρήσει τις ψήφους της( τα κουκιά) και τίποτε άλλο.
Βρίσκεται διαρκώς από την ημέρα της νομιμοποίησης της σε έναν αγώνα, κατ’ αρχήν επιβίωσης! Μόνο που αυτός ο "κατ’ αρχήν στόχος" κρατάει πολλά περισσότερα χρόνια απ όσα μπορεί, για να διατηρήσει τον ενθουσιασμό και τον παλμό στις τάξης της. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την απογοήτευση των μελών της, την αδιαφορία πολλών στον προεκλογικό της λόγο , την παγίωση κλπ.
Γι αυτό χρειάζεται ένα καινούργιο πρόσωπο , ένας διαφορετικός λόγος, μια διαφορετική προοπτική ( αυτήν της ουσιαστικής παρέμβασης στα δρώμενα και γιατί όχι της κατάκτησης της εξουσίας)για να συσπειρώσει όλον αυτόν τον κόσμο( που πίστεψε με είναι πολύς) που αυτήν την στιγμή βολοδέρνει δεξιά και αριστερά ,είτε απέχοντας από τις εκλογές είτε ψάχνοντας "αριστερές πτέρυγες" και "ανθρώπινα πρόσωπα" σε καπιταλιστικά κόμματα.

Ελπίζω να συμφωνείτε ΣΥΝτροφε βάλια κάλντα και δείμο του πολίτη :))( καλά ρε αθεόφοβε, εγώ "μεσοαστός"?? :)) "μίκρο" φίλε μου μίκροαστός :)

Πατριωτάκι , το μύνημα ελήφθη :)))
( θα ρθει και η όρεξη, που θα πάει)
Καλημέρα παιδιά .