26 November 2007

"Aνθρωπιστική βοήθεια"


"...Το 1996, η Νιγηρία επλήγη από θανατηφόρα επιδημία μηνιγγίτιδας. «Ανταποκρινόμενη στην έκκληση για ανθρωπιστική βοήθεια», όπως δήλωσε η Pfizer, που είχε μόλις αναπτύξει ένα νέο αντιβιοτικό, το Trovan, το οποίο δεν είχε εγκριθεί γιατί δεν είχε ολοκληρώσει τις κλινικές της έρευνες, εγκατέστησε Ιατρικό Κέντρο στο Νοσοκομείο Λοιμωδών της πόλης.
Ενώ χιλιάδες άνθρωποι πέθαιναν, η ανθρωπιστική αποστολή της εταιρείας συνίστατο στην επιλογή 200 παιδιών προς θεραπεία. Στα μισά χορήγησε το νέο φάρμακο, στα δε υπόλοιπα ένα εγκεκριμένο αντιβιοτικό ανταγωνιστικής εταιρείας, και μάλιστα -όπως γράφει το κατηγορητήριο- συχνά σε μικρότερες δόσεις από τις απαιτούμενες ώστε να αποδειχθεί συγκριτικά αποτελεσματικότερο το πειραματικό της φάρμακο.

Υστερα από τρεις βδομάδες, όταν η εταιρεία είχε ολοκληρώσει τις δοκιμές της ώστε να υποβάλει το νέο φάρμακο προς έγκριση, θεώρησε λήξασα την ανθρωπιστική της αποστολή και αποχώρησε, ενώ η επιδημία βρισκόταν στην κορύφωσή της. Αφησε πίσω της 11 παιδιά νεκρά και δεκάδες με παραλυσία, τύφλωση, προβλήματα στο ήπαρ και στις αρθρώσεις..."
ΠΗΓΗ

18 comments:

Unknown said...

Για να δώσεις ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει να είσαι άνθρωπος....

ανεστης said...

Η αξία της ανθρώπινης ζωής μετριέται μόνο με το πόσο μπορεί να καταναλώσει ο καθένας μας.

Kapetanios said...

Καμηλιέρη , αιτία όλων των δεινών ο άνθρωπος.

Kapetanios said...

ανέστη , δεν έχεις άδικο.
Η αγοραστική δυνατότητα του καθενός μας ορίζει την "αξία" και την κοινωνική του θέση.
Ε ρε να μουν Πρόεδρας, να με θάβανε με τιμές αρχηγού κράτους και δημοσία δαπάνη παρακαλώ.
Αυτό πάλι ρε γμτ δεν το καταλαβαίνω!!
Λείπουν από την οικογένεια του εκλιπόντος τα 3-4 χιλιάρικα για να τον θάψουν ή ακόμη ΚΑΙ σε αυτήν την περίπτωση η δαπάνη χρημάτων ορίζει και την προσδινόμενη αξία του ανθρώπου που χάθηκε?
Αλλά και απ την άλλη , το ίδιο δεν κάνουμε και εμείς ?
Ποιος θέλει να κάνει στον άνθρωπό του μια «φτωχή» κηδεία?
Μονάδα μέτρησης λοιπόν το χρήμα για τα πάντα, ακόμη και για τις ζωές των παιδιών που χάνονται κάνοντας τα πειραματόζωα για χάρη της επιστήμης (και του κέρδους που αυτή αποφέρει)
Υπόψη ότι πειραματόζωα γινόμαστε όλοι όταν πλέον η κατάσταση της υγείας μας επιδεινώνεται σημαντικά , με τις γνωστές θεραπείες να μην μπορούν να δώσουν λύση. Σε αυτές τις περιπτώσεις προτείνεται στους ασθενείς να δοκιμάσουν νέα φάρμακα υπογράφοντας ότι αναλαμβάνουν την πλήρη ευθύνη των παρενεργειών που αυτά επιφέρουν. Δίνονται μάλιστα ως «αντισταθμιστικά οφέλη» και κάποια χρήματα στους ίδιους ή στην οικογένεια τους σε περίπτωση θανάτου
Κάποια μέρα θα γράψω κανένα ποστ με το ζήτημα της εκούσιας συμμετοχής σε πειράματα
Καλημέρα :)

kakaskimos said...

Ολοι πειραματόζωα είμαστε. Κι όχι μόνο στο θέμα υγεία. Παντού. Στην οικονομία κάθε τόσο δεν δοκιμάζουν πάνω μας καινούρια κόλπα οι μαθητευόμενοι μάγοι του υπουργείου οικονομικών? Στην παιδεία δεν έχουμε κάθε 2-3 χρόνια μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση? Που και στις δύο περιπτώσεις συνήθως είναι μέτρα που τα έχουν δοκιμάσει σε άλλες χώρες κι έχουν ήδη αποτύχει ...

Unknown said...

Μπα...
Εγώ θα έλεγα τα ανθρωπόμορφα ζώα...
Θές περισσότερα πράγματα από την μορφή για να ονομαστείς άνθωπος και να ξεφύγεις από το βασίλειο των ζώων

demetrat said...

Σαν τι σχόλιο να κάνω εγώ τώρα.
Τι σκατά να πω γιά τις εταιρίες που έχουν τσάμπα πειραματόζωα και ό,τι έχουνε προς πώλησι το δοκιμάζουνε απάνω τους;
Τί σκατά να πω γιά τη ζωή μας που την κλείνουν σε ένα μπουκαλάκι και μας την πουλάνε ακριβά;
-τη θέλετε;
ξέρετε ,υπάρχει και σε φτηνότερη έκδοση , αλλά είναι πρώτης γενεάς, δεν θα έχετε τα ίδια αποτελέσματα!
Τι σκατά να πω για τις εταιρίες που πληρώνουν τα έξοδα στους γιατρους για να πηγαίνουν στα συνέδρια να μαθαίνουν τα καινούρια πράμματα;
Το κέρατό μου το τράγιο θα πω,
τη μούγκα μου τη μαύρη θα πω.
Γιατί ξέρω πως άν δεν υπήρχαν κιαυτές να κάνουν πειραματόζωα το μισο κόσμο,εγώ μπουκαλάκι γιόκ.
Γιαυτό δε μιλάω,
Το βλέπω,με κόβει,
μπορεί και να βάλω και τα κλάμματα. Αλλά το μπουκαλάκι άμα το χρειαστώ, θα το πάρω .
Και δε θα ρωτήσω πως βγήκε στην αγορά.
Να γίνω καλά θα θέλω.
Πολύ θα ήθελα καπετάνιε να πάρω ένα πολυβόλο και τους διαλύσω.
Αλλά ούτε αυτό θα το κάνω.
Ούτε να παραστήσω όμως τον ονειροπερπατητή μπορώ.
Η αλήθεια είναι αυτή.
Μόνο να βλέπω στους εφιάλτες μου,
πως κάποια στιγμή θα έρθει και η σειρά μας μπορώ.
Σ αυτή τη χούντα που ζούμε ή πρέπει να οργανωθούμε.
Η να χαλαρώσουμε και να το απολαύσουμε.

Tην ταινία "κουρδιστό πορτοκάλι" φαντάζομαι πως την έχετε δεί.
Την ταινία"Φαρενάιτ 451"?
ε! αυτό το "δύο σέ ένα ζούμε".
Απομνημονεύστε κανά βιβλίο , και ετοιμαστείτε.
Μπορεί να καίνε τα δάση, αλλά όλο και κάποια σπηλιά θα μείνει.

(αυτό τόγραψα στο δείμο προχτές αλλα νομίζω πως θα τόγραφα και'δώ.)

δ :Χ

υ.γ κι οχι να μάθουμε όλοι τον καβάφη πούναι καί εύκολος , ή τον καββαδία;:)

Kapetanios said...

kakaskimos , σε αυτές τις περιπτώσεις που περιγράφεις( και καλώς μας ήρθες κι από εδώ :) δεν είμαστε πειραματόζωα.
Κορόιδα είμαστε που ανεχόμαστε να μας δουλεύουν ψιλό γαζί.
Μας πασάρουν σαν καινούργιες οικονομικές και εκπαιδευτικές "μεταρρυθμίσεις" που η μόνη τους διαφορά με τις υπάρχουσες είναι στο όνομα και στο ότι δεν κρατιούνται τα στοιχειώδη προσχήματα.
Μας μεταρρυθμίζουν στα "στεγνά" δηλαδή!
Έλα καλησπέρα :))

Kapetanios said...

Καμηλιέρη , σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να βρούμε ένα άλλο όνομα στα υπόλοιπα «ζωντανά» γιατί ο άνθρωπος που υπονοείς αποτελεί την συντριπτική μειοψηφία.
Γνώμη μου: ο άνθρωπος κατ αρχήν ήταν ένα ζώο, που όσο περνά ο καιρός εξευγενίζεται.
Δεν είμαι απ αυτούς που πιστεύουν το αντίθετο, δηλαδή ότι η σημερινή εποχή αφαιρεί απ την ιδιότητα και τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου έτσι όπως τα έχουμε οραματιστεί και περιγράψει.
Δεν πιστεύω δηλαδή ότι η ανθρωπιά προϋπήρχε και απλός χάνεται αλλά ότι η ανθρωπιά παραμένει ζητούμενο για την πλειοψηφία του κόσμου που μας περιβάλει.
Απλώς , σε ένα σύστημα αξιών που η μονάδα μέτρησης είναι το χρήμα η αναβάθμιση του «ανθρώπου» σε Άνθρωπο όσο πάει και δυσκολεύει.
Μα θα ‘ρθει η ώρα

Kapetanios said...

Μανδάμ Di , τι άλλο να πει κανένας δηλαδή?
Τα είπες όλα!!
Δεν θέλω να κάνω την στρουθοκάμηλο( βασικά δεν μου αρέσει να βάζω το κεφάλι μου μέσα στο χώμα) και αποδέχομαι την σκοτεινή πλευρά της επιστήμης.
Όμως υποχρέωση είναι( πρέπει να είναι) η αμέριστη συμπαράσταση και η ανάληψη της άμεσης αποκατάστασης της υγείας( με ίδια έξοδα) όσων παρουσιάσουν απρόβλεπτες παρενέργειες από την χορήγηση νέων φαρμάκων.
Και δη σε ανθρώπους ( παιδιά στην πλειοψηφία τους) που δοκιμάζονται σκληρά από την αδιαφορία και την απανθρωπιά ενός καπιταλιστικού συστήματος.
Ενός συστήματος που αναπαράγεται και τροφοδοτείται από την ύπαρξη αυτών ακριβώς των "ανθρώπων δεύτερης κατηγορίας"
Αυτό λοιπόν το σκοτεινό πρόσωπο μιας ανθρωπότητας πρέπει συχνά να φωτίζουμε μήπως και στην θέα του αναγκαστούμε να αυτοσυγκρατηθούμε και επανατοποθετηθούμε σε όσα μας αφορούν και επηρεάζουν άμεσα τις ζωές αθώων συνανθρώπων μας.
Στην προκειμένη περίπτωση η συμπεριφορά της φαρμακευτικής εταιρίας ήταν εγκληματική! Όχι από την χορήγηση του φαρμάκου αλλά από την εγκληματική στάση της στην συνέχεια.
Και πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά για την αποφυγή ( ή τον περιορισμό ) παρόμοιων συμπεριφορών στο μέλλον.
Καλησπέρα :))

demetrat said...

Βεβαίως και είναι εγκληματική η συμπεριφορά της εταιρείας.
Να τιμωρηθεί.
Ποιος θα την τιμωρήσει μωρέ καπετάνιε;
Η μαμά πολυεθνική στην οποία ανήκει;
Το κράτος που παίρνει τις μίζες του
και τις αφήνει να του ρημάζουνε το λαό;
Οι νήσοι κέυμαν;
ή δεν ξέρω που αλλού θα βρίσκεται η έδρα της εταιρίας;
Μόνο ο κοσμάκης μπορεί να τις τιμωρήσει.
Όσο κιάν ακούγεται περίεργο.
Μή παίρνοντας τα αυτά τα φάρμακα που δοκιμαστήκανε έτσι.
Αλλά , δυστυχώς ο κοσμάκης αρρωσταίνει κιόλας.
Ε, άμα σου βαστάει κοσμάκη , μή τα πάρεις.
Εγώ πάντως θα τα πάρω.
Εκεί είναι το θέμα.
Και χαλιέμαι πολύ , γιατί είναι ένα απ τα πράμματα ,που δε μπορώ να είμαι συνεπής με τις ιδέες μου.
Δήμητρα.:{
καλησπέρα σας

Unknown said...

Κοίτα, άμα το αλλάξεις και το κάνεις "το χρήμα η πηγή των κακών" θα συμφωνήσω σίγουρα, άλλωστε αυτό ακριβώς πιστεύω ακράδαντα :)

Όσο για τα υπόλοιπα...
Εγώ πάλι πιστεύω πως ο άνθρωπος είναι tabula rasa και πως η κακία ή η καλοσύνη μαθαίνονται.
Το μόνο έμμφυτο στον άνθρωπο, σύμφωνα με σύγχρονες μελέτες, είναι η ομαδοποίηση η αλληλοβοήθεια και η επιδείωξη κοινών στόχων...

Καταλήγουμε λοιπόν πάλι πως όλα είναι θέμα παιδείας :)

Alepouditsa said...

Και να φανταστείς πως ένας γνωστός- απόφοιτος ιατρικής- μου έλεγε παλιά ότι δεν είναι αναγκαία τα πειράματα για να ελεγχθεί ένα φάρμακο, ούτε καν στα ζώα. Ένα φάρμακο μπορεί να ελεγχθεί σε ένα εργαστήριο, απλά χρειάζονται περισσότερα χρήματα και χρόνος. Δηλαδή τα πειράματα είναι η εύκολη λύση…

Αίσχος…

Την καλησπέρα μου :-)

Kapetanios said...

Δεν έχεις και πολύ άδικο αγαπητή μου Δήμητρα .
Η δύναμη αυτών των πολυεθνικών εταιριών είναι τεράστια.
Διάβασε ΕΔΩ ( εάν έχεις λίγο υπομονή θα καταλάβεις πλήρως το παιχνίδι που παίζεται γύρω από τέτοια ζητήματα με την συνδρομή επιστημονικών ομάδων παρακαλώ!)για μια αντίστοιχη περίπτωση της ίδιας εταιρίας ( θυγατρικής της )που είχε να κάνει με την απαγόρευση της χρήσης σε αντιβιοτικό της.
Αντιβιοτικό στο οποίο υπήρχε η βιργινιαμυκίνη ως αυξητικός παράγοντας στους χοίρους και στα κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής, την οποία και θεώρησαν τα κοινοτικά όργανα ότι δημιουργεί κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου.
Η εταιρία λοιπόν αυτή( PfizerAnimal ) στράφηκε κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζητώντας να επιτραπεί η χρήση του συγκεκριμένου αντιβιοτικού υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος!!
Έχει αρκετό ενδιαφέρον η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται και σου προτείνω να την διαβάσεις.
Καλησπέρα :))

Kapetanios said...

Καμηλιέρη , μόνο την έρευνα που να αποδεικνύει την τάση του ανθρώπου να επιδιώκει κοινούς στόχους θέλω να διαβάσω και τίποτε άλλο στον κόσμο :))
Εκτός εάν υπονοείς τίποτα «κοινούς στόχους» που στόχο έχουν την κατοχύρωση των….. προσωπικών μας κεκτημένων :))))

Kapetanios said...

Καλώς την αλεπουδίτσα μας :)
Δεν μπορώ να πω ότι με βρίσκει σύμφωνο η άποψη του απόφοιτου ιατρικής περί πειραμάτων.
Και αυτό γιατί στα εργαστήρια οι έρευνες και οι μελέτες γίνονται σε ένα πλήρως ελεγχόμενο περιβάλλον το οποίο δεν έχει και πολύ σχέση με την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στο οποιοδήποτε ανοσοποιητικό σύστημα του καθενός μας.
Ένα ανοσοποιητικό που επηρεάζεται και διαμορφώνεται από τις εκάστοτε περιβαλλοντικές, φαρμακευτικές και διατροφικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε περιοχή. Βάλε εδώ και την συμβατότητα με άλλες ουσίες που υπάρχουν σε άλλα φάρμακα και καταλαβαίνεις ότι τα πειράματα είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητα.
Το ζήτημα είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη εξασφάλιση των πολιτών από εγκληματικές συμπεριφορές των φαρμακευτικών εταιριών που στην προσπάθεια τους να μειώσουν το κόστος αυτών των πειραμάτων αδιαφορούν πλήρως για την αξία της ανθρώπινης ζωής !!
Καλησπέρα σου :))

Unknown said...

Σοβαρά καπετάνιο μου, δυστυχώς, επειδή δεν είναι στο πεδίο μου, δεν μπορώ να θυμηθώ που είχα διαβάσει την έρευνα, αλλά εν συντομία, η ομαδοποίηση είναι γραμμένη στο DNA μας γιατί μόνο μέσω αυτής μπόρεσε να επιβιώσει το ανθρώπινο είδος. Έχουν γίνει αρκετά "ψυχοπειράματα" επ' αυτού και έχει αποδειχθεί η ύπαρξή του. Ο λόγος για τον οποίο χάνεται είναι γιατί τις περισσότερες φορές υπερκαλύπτεται από την ατομική ματαιοδοξία...

Όσο για τα υπόλοιπα, αφού εδώ και αρκετό καιρό μάλλιασε η γλώσσα μου επί τέτοιων θεμάτων, για πρώτη φορά βλέπω γραμμένα ακριβώς αυτά που θα έγραφα!

Δυστυχώς πολλοί είναι αρκετά ματαιόδοξοι ώστε να πιστεύουν πως μπορούν να λύσουν όλα τα προβλήματα μέσα από ένα ολοκληρωμένο υπολογιστικό μοντέλο, δεν κρύβω μάλιστα πως ως άβγαλτος ερευνητής υπέπεσα κι εγώ στην λούμπα για κανά χρόνο (μιας και το πίστευε και ο επιβλέπων μου), ευτυχώς όμως "συνήλθα γρήγορα". Η αλήθεια είναι όμως πως δεν μπορούμε καν να προβλέψουμε με ακρίβεια την συμπεριφορά εντελώς κλειστών συστημάτων, φαντάσου πόσο ανίκανοι είμαστε να προβλέψουμε πολυπαραγοντικά συστήματα με χιλιάδες γνωστές και εκατομμύρια αστάθμητες μεταβλητές. Χάος...

Unknown said...

Σοβαρά καπετάνιο μου, δυστυχώς, επειδή δεν είναι στο πεδίο μου, δεν μπορώ να θυμηθώ που είχα διαβάσει την έρευνα, αλλά εν συντομία, η ομαδοποίηση είναι γραμμένη στο DNA μας γιατί μόνο μέσω αυτής μπόρεσε να επιβιώσει το ανθρώπινο είδος. Έχουν γίνει αρκετά "ψυχοπειράματα" επ' αυτού και έχει αποδειχθεί η ύπαρξή του. Ο λόγος για τον οποίο χάνεται είναι γιατί τις περισσότερες φορές υπερκαλύπτεται από την ατομική ματαιοδοξία...

Όσο για τα υπόλοιπα, αφού εδώ και αρκετό καιρό μάλλιασε η γλώσσα μου επί τέτοιων θεμάτων, για πρώτη φορά βλέπω γραμμένα ακριβώς αυτά που θα έγραφα!

Δυστυχώς πολλοί είναι αρκετά ματαιόδοξοι ώστε να πιστεύουν πως μπορούν να λύσουν όλα τα προβλήματα μέσα από ένα ολοκληρωμένο υπολογιστικό μοντέλο, δεν κρύβω μάλιστα πως ως άβγαλτος ερευνητής υπέπεσα κι εγώ στην λούμπα για κανά χρόνο (μιας και το πίστευε και ο επιβλέπων μου), ευτυχώς όμως "συνήλθα γρήγορα". Η αλήθεια είναι όμως πως δεν μπορούμε καν να προβλέψουμε με ακρίβεια την συμπεριφορά εντελώς κλειστών συστημάτων, φαντάσου πόσο ανίκανοι είμαστε να προβλέψουμε πολυπαραγοντικά συστήματα με χιλιάδες γνωστές και εκατομμύρια αστάθμητες μεταβλητές. Χάος...