02 March 2007

Μνήμες.


Δεν υπήρξε άλλο τροχαίο , στα χρόνια που ζω , που να με συγκλόνισε τόσο πολύ όσο το μακελειό που έγινε στο Τέμπη στις 13 Απριλίου του 2003. Ακόμη και σήμερα κάθε φορά που περνώ από το σημείο του ατυχήματος σφίγγετε η καρδιά μου. Πέρασα κάμποσες νύχτες μέχρι να μπορέσω να κοιμηθώ χωρίς να βλέπω στον ύπνο μου σκηνές από το ατύχημα.
Πιστός στην άποψη ότι η ζωή συνεχίζεται, και αρνούμενος να δώσω διαφορετικό παράδειγμα στον γιο μου, πέρασα δύσκολες στιγμές όταν μετά από σχεδόν δυο βδομάδες συναίνεσα στην συμμετοχή του στην 5ημερη που διοργάνωσε η τάξη του. Ο φόβος μου (μέχρι να γυρίσει το παιδί από την εκδρομή του) έκανε παρέα με τον πόνο που ένιωθα στην σκέψη των άτυχων γονιών κάνοντας με να νιώθω σαν αγρίμι που δεν έχει πλέον άλλη διέξοδο για να ξεφύγει, να κρυφτεί έστω , από τον κυνηγό του, τον θάνατο.
Που τα θυμήθηκα τώρα αυτά. Εχθές έπεσε το μάτι μου διαβάζοντας τον ηλεκτρονικό τύπο σε ένα αρθράκι ( πρωτοσέλιδα είναι τώρα οι φασαρίες στην Νομική) της Ελευθεροτυπίας το οποίο μετά και την γενική αναφορά για την διενέργεια σε δεύτερο βαθμό της δίκης για τους υπαίτιους της τραγωδίας, ανέφερε ένα άθλιο περιστατικό.
Αντιγράφω :
"Το περιστατικό σημειώθηκε κατά την εξέταση του Αν. Καμέα, συνιδιοκτήτη του «μοιραίου» φορτηγού, από τον εισαγγελέα της έδρας και αφορούσε ερώτηση σχετικά με τον έλεγχο του οχήματος από το ΚΤΕΟ.

Στο σημείο εκείνο παρενέβη, χωρίς να έχει λάβει τη σχετική άδεια ο κ. Κούγιας (συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου), για να διευκρινίσει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το ΚΤΕΟ δεν ακινητοποιεί ένα όχημα αλλά δίδει χρονικό περιθώριο μέχρις ότου επιδιορθωθούν και αντιμετωπιστούν προβλήματα και ελλείψεις που έχουν
διαπιστωθεί.

Η παρέμβασή του προκάλεσε τις παρατηρήσεις της έδρας αλλά και σχόλια εν είδει μουρμουρητών από την πλευρά των γονέων των θυμάτων, προς τους οποίους απευθύνθηκε οργισμένος ο δικηγόρος φωνάζοντας: «Σκάστε, ηλίθιοι...». Οπως ήταν αναμενόμενο, τα πνεύματα οξύνθηκαν, γονείς κινήθηκαν απειλητικά κατά του Κούγια, αποκαλώντας τον «καραγκιόζη» και «βλάκα», επενέβησαν οι αστυνομικοί, η δίκη διεκόπη...

Οταν επανήλθαν, ο κ. Κούγιας ζήτησε συγγνώμη, κατήγγειλε όμως δύο γονείς ότι από την αρχή της δίκης τον βρίζουν συνέχεια με αποτέλεσμα να «έχω φτάσει στα όριά μου»..
."

Αυτόν τον "κύριο" ποιος θα τον σταματήσει?

5 comments:

ο δείμος του πολίτη said...

Και καλά του έκαναν. Και λίγα είπαν μάλλον. Αλλά πέρα από αυτό μόνο (5) λέξεις να πω. Ήμουν εκεί. Τα είδα όλα. Τα υπόλοιπα σε e-mail...

Kapetanios said...

Δεν έχει όρια η αλητεία του συγκεκριμένου δείμο. Το κακό είναι που τον αφήνουν να αλωνίζει σαν να ήταν στου πατέρα του το χωράφι. Κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνουμε ένα θέμα με επικεφαλίδα "Μεγαλοδικηγόροι" και να το ψάξουμε λίγο. Δεν φτάνει ο πόνος τους έχουν και το Κούγια να τους φωνάζει ηλίθιους. Δημοσιογράφοι μεγάλων καναλιών δεν υπήρχαν στην αίθουσα?
Γιατί δεν έπαιξε καθόλου το σκηνικό σε κάποιες ειδήσεις? Είναι λίγο ως θέμα πλέον?
Για το ατύχημα τι μπορώ να πω!! Ας είναι το τελευταίο γιατί ο γονιός είναι καταδικασμένος να ζει στην αγωνία του κάθε μέρα που περνάει.
Καληνύχτα

Anonymous said...

Φρικη και για τις δύο περιπτωσεις.

nuntius said...

Αφου ο Κούγιας έφτασε στα όριά του τότε δικαιολογείται. Διότι το να χάσεις τα παιδιά σου επειδή κανένας σε αυτόν τον τόπο δεν ασχολείται με το θέμα της αυτοκινητιστικής (για να μην πω γενικότερης) παιδείας είναι θεμιτό. Το να σε βρίζουν συνεχώς όμως πάει πολύ. Λύγισε ο άνθρωπος. Τα συγχαρητήριά μου "κύριε" Κούγια για τη δύναμη ψυχής που έχετε.
Πόσο άραγε διαφέρουν αυτοί που ευθύνονται για το ατύχημα απο αυτούς για τα πνευματικά δικαιώματα των οποίων συζητάμε βδομάδες τώρα? Και όσο εμείς συζητάμε, αυτόν τον κύριο (και αυτούς τους κυρίους) κανένας δεν θα τους σταματά...

ΥΓ. Στο σημείο του ατυχήματος βρέθηκα περίπου 3 ώρες πρίν το συμβάν. Αγόρασα μάλιστα απο το κοντινό παζάρι ένα περίεργο "κρεμαστό". Απο τότε δεν έχει φύγει απο το αυτοκίνητό μου, κρέμεται στο καθρεφτάκι για να μου θυμίζει πόσο κοντά βρέθηκα στην απόλυτη θλίψη.

Kapetanios said...

nuntius ...σου όφειλα μια συγνώμη είναι η αλήθεια αλλά στην ζήτησα όπως φαντάζομαι διάβασες σε άλλο ποστ.
Στο θέμα, λες,
"Πόσο άραγε διαφέρουν αυτοί που ευθύνονται για το ατύχημα απο αυτούς για τα πνευματικά δικαιώματα των οποίων συζητάμε βδομάδες τώρα"
..η απάντηση μου είναι ΠΟΛΥ.!
Δεν μπορούμε να εξομοιώνουμε καταστάσεις σε καμιά περίπτωση. Η συγκεκριμένη δε περίπτωση απέχει παρασάγγες απ αυτό που συζητούμε διότι αγγίζει σοβαρά προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις συνθήκες εργασίας των επαγγελματιών οδηγών , την ευθύνη της πολιτείας απέναντι τους , την ανυπαρξία δρόμων( είναι παράλογο να υπάρχουν τέτοιοι κεντρικοί άξονες κυκλοφορίας όπως των Τεμπών) και άλλα πολλά.
Στα Τέμπη μην ξεχνάς έγινε κι άλλο πολύνεκρο τροχαίο με τα παιδιά του ΠΑΟΚ χωρίς ακόμη να βγει κάποιο πόρισμα.
Αλλά και έτσι να είναι δηλαδή να έχουν σχέση τα δυο αυτά θέματα, εσύ τι προτείνεις?
Να πάρουμε κανένα δίκαννο και να τους εκτελέσουμε επί τόπου γιατί η πολιτεία θα τους δώσει την δυνατότητα να την βγάλουν καθαροί ?
Επειδή το δικονομικό μας σύστημα αναγνωρίζει ΠΟΛΛΑ ελαφρυντικά στον οδηγό θα πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας? Τι θα έκανες εσύ προσωπικά στον οδηγό της νταλίκας....θα τον πλάκωνες στα χαστούκια, θα διαπόμπευες τον ίδιο ή και την οικογένεια του επειδή λέει το κράτος δεν κάνει τίποτα??
Γι αυτό σου λέω , η συναίνεση στην "τιμωρία" των ενόχων από πολίτες κρύβουν αρκετούς κινδύνους τους οποίους δύσκολα φαντάζετε κανείς.
Προσοχή ζητώ και τίποτα παραπάνω.
Καλημέρα σου.