Δύο μικροί αγγέλοι.
Άνθρωποι πεταμένοι θαρρείς απ τον θεό , βγαλμένοι από το πουθενά, που μέσα τους δεν υπάρχει το χθες , που στην θύμηση τους μόνο ο φόβος και η μοναξιά είναι ριζωμένα , αυτοί, λες και είναι το ριζικό τους τέτοιο, σμίγουν κάτω απ του φεγγαριού το φως.
Ένα σμίξιμο που όμοιο του δεν είναι κανένα. Που η ανάγκη να έχουν κάποιον τους παίρνει την ζήση τους την ίδια.
Μα το ξέρουν … και το διαλέγουν.
Είναι βλέπεις πιότερο όμορφο να ζεις ένα παραμύθι έστω κι αν ξέρεις ότι χαθείς για πάντα μέσα στα μονοπάτια τουXaris Alexiou (Gre...
Το χρυσό κουρέλι
που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ’ όλους μες στ’ αμπέλι
ήρθανε δυο μικροί, μικροί αγγέλοι
και το κλέψανε
.
.
Δυο μικροί αγγέλοι
που στα όνειρά τους θέλαν τη Νεφέλη
να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται, να ξεχνάει τι θέλει
την πλανέψανε
.
.
Υάκινθοι και κρίνα
της κλέψαν το άρωμά και το φοράνε
κι οι έρωτες πετώντας σαϊτιές
την περιγελούν
.
.
Μα ο καλός ο Δίας
της παίρνει το νερό της εφηβείας
την κάνει σύννεφο και τη σκορπά
για να μη τη βρουν
.
.
Δυο μικροί αγγέλοι...
6 comments:
Δε θα πω ότι μου άρεσε τρομερά, αλλά το άκουσα ευχάριστα.
"Είναι βλέπεις πιότερο όμορφο να ζεις ένα παραμύθι έστω κι αν ξέρεις ότι δεν έχει γυρισιά"
Θα ήθελα να διαφωνήσω, αλλά είναι αδύνατον..
το λατρεύω αυτό το κομμάτι κάπτεν, να είσαι καλά που μου το θύμισες!
Δείμο , χαίρομαι.
Γι αυτήν την ευχαρίστηση τα βάζω.
coolplatanos , μάλλον έχουμε τα ίδια ακούσματα ( τουλάχιστον στο λαϊκό τραγούδι). Και τα άλλα απ ότι διάβασα σου άρεσαν :)
Vouts , καλώς ήρθες!! :))
Amália Kalyvinou until always!
Post a Comment